Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 25 października 2005 r. - Republika Federalna Niemiec (C-465/02) i Królestwo Danii (C-466/02) przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich. - sprawy połączone C-465/02 oraz C-466/02., sygn. C-465/02 oraz C-466/02

Sprawy połączone C-465/02 i C-466/02

Republika Federalna Niemiec

i

Królestwo Danii

przeciwko

Komisji Wspólnot Europejskich

Rolnictwo - Oznaczenia geograficzne i nazwy pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych - Nazwa „feta” - Rozporządzenie (WE) nr 1829/2002 - Ważność

Opinia rzecznika generalnego D. Ruiza-Jaraba Colomera przedstawiona w dniu 10 maja 2005 r.  I‑0000

Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 25 października 2005 r.  I‑0000

Streszczenie wyroku

1.     Rolnictwo - Jednolite ustawodawstwo - Ochrona oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych - Rozporządzenie nr 2081/92 - Ochrona tradycyjnej nazwy niegograficznej jako nazwy pochodzenia - Konieczność istnienia związku między cechami charakterystycznymi danego produktu a jego pochodzeniem geograficznym - Miejsce lub region pochodzenia - Zdefiniowanie w zależności od czynników naturalnych wyodrębniających je spośród graniczących z nimi obszarów

(rozporządzenie Rady nr 2081/92, art. 2 ust. 2 lit. a) i ust. 3)

2.     Rolnictwo - Jednolite ustawodawstwo - Ochrona oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych - Rozporządzenie nr 2081/92 - Nazwy, które stały się nazwami rodzajowymi - Kryteria oceny - Uwzględnienie sprzedaży danego produktu pod jakąś nazwą w niektórych państwach członkowskich - Dopuszczalność

(rozporządzenie Rady nr 2081/92, art. 3 ust. 1)

3.     Akty instytucji - Uzasadnienie - Obowiązek - Zakres - Rozporządzenie dotyczące wpisania nazwy „feta” do rejestru chronionych nazw pochodzenia

(art. 253 WE; rozporządzenie Komisji nr 1829/2002)

1.     Aby korzystać z ochrony jako „nazwa pochodzenia” na mocy art. 2 ust. 3 rozporządzenia nr 2081/92 w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych, tradycyjna nazwa niegeograficzna musi w szczególności określać produkt lub środek spożywczy „pochodzący z regionu lub konkretnego miejsca”. Ponadto przepis ten zawiera wymóg, poprzez odesłanie do art. 2 ust. 2 lit. a) tiret drugie tego rozporządzenia, aby jakość lub cechy charakterystyczne produktu rolnego lub środka spożywczego były głównie lub wyłącznie związane ze szczególnym otoczeniem geograficznym i właściwymi dla niego czynnikami naturalnymi oraz ludzkimi i aby produkcja, przetwarzanie i przygotowywanie tego produktu odbywały się na tym określonym obszarze geograficznym.