Opinia rzecznika generalnego Stix-Hackl przedstawiona w dniu 29 kwietnia 2004 r. - Vasiliki Nikoloudi przeciwko Organismos Tilepikoinonion Ellados AE. - Sprawa C-196/02., sygn. C-196/02

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

CHRISTINE STIX‑HACKL

przedstawiona w dniu 29 kwietnia 2004 r.(1)

Sprawa C‑196/02

Vasiliki Nikoloudi

przeciwko

Organismos Tilepikoinonion Ellados (OTE)

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Eirinodikeio Athinon (Grecja)]

Polityka społeczna - Równe traktowanie mężczyzn i kobiet - Artykuł 141 WE - Dyrektywa 75/117/EWG - Dyrektywa 76/207/EWG - Uregulowanie dotyczące obejmowania stanowisk etatowych - Wyłączenie pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy - Ustalenie wynagrodzenia - Ciężar dowodu

I -    Wprowadzenie

1.     Przedłożone przez sąd krajowy pięć pytań dotyczy zasadniczo zgodności uregulowania krajowego ze wspólnotowym prawem równości mężczyzn i kobiet. Uregulowanie to przewiduje w szczególności, że pracownicy zatrudnieni w niepełnym wymiarze czasu pracy są pozbawieni możliwości objęcia stanowisk etatowych, przy czym w każdym razie kategoria zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy została zastrzeżona dla kobiet.

2.     Zgodnie z klauzulą 1 lit. a) Załącznika do dyrektywy Rady 97/81/WE dotyczącej pracy w niepełnym wymiarze godzin [czasu pracy](2) celem porozumienia ramowego jest eliminacja dyskryminacji pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy oraz poprawa jakości pracy w niepełnym wymiarze czasu pracy.

3.     Klauzula 4 ust. 1 Załącznika do dyrektywy 97/81 stanowi:

„W odniesieniu do warunków zatrudnienia pracownicy zatrudnieni w niepełnym wymiarze czasu pracy nie mogą być traktowani w mniej korzystny sposób niż porównywalni pracownicy zatrudnieni w pełnym wymiarze czasu pracy jedynie z tytułu zatrudnienia w niepełnym wymiarze czasu pracy, o ile odmienne traktowanie nie znajduje uzasadnienia w przyczynach o charakterze obiektywnym”.

4.     Postępowanie główne prowadzi odpowiednio do przyjęcia, iż w zakresie, w którym uregulowanie to pozbawia możliwości objęcia stanowisk etatowych przez pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy, miało miejsce traktowanie ich w mniej korzystny sposób w rozumieniu tego przepisu. Jednakże nie ma potrzeby zgłębienia tego zagadnienia, gdyż dyrektywa 97/81 ratione temporis nie podlega stosowaniu() w odniesieniu do stanu faktycznego występującego w postępowaniu głównym.