Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 14 października 2004 r. - Omega Spielhallen- und Automatenaufstellungs-GmbH przeciwko Oberbürgermeisterin der Bundesstadt Bonn. - Sprawa C-36/02., sygn. C-36/02

Sprawa C‑36/02

Omega Spielhallen‑ und Automatenaufstellungs‑GmbH

przeciwko

Oberbürgermeisterin der Bundesstadt Bonn

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesverwaltungsgericht)

Swoboda świadczenia usług - Swobodny przepływ towarów - Ograniczenia - Porządek publiczny - Godność ludzka - Ochrona podstawowych wartości zapisanych w konstytucji krajowej - „Zabawa w zabijanie”

Streszczenie wyroku

1.        Swoboda świadczenia usług - Ograniczenia - Uzasadnienie względami porządku publicznego - Niezbędny i proporcjonalny charakter działań - Istnienie różnych systemów ochrony w innych Państwach Członkowskich - Brak wpływu

(art. 46 WE i 49 WE)

2.        Swoboda świadczenia usług - Ograniczenia - Uregulowania krajowe zakazujące wykorzystywania do celów handlowych gier opartych na symulacji zabijania ludzi - Uzasadnienie - Ochrona porządku publicznego - Poszanowanie godności ludzkiej jako ogólna zasada prawa

(art. 46 WE i 49 WE)

1.        O ile przepisy ograniczające swobodę świadczenia usług mogą być uzasadnione względami porządku publicznego jedynie wtedy, gdy są niezbędne dla ochrony interesów, które mają zapewnić, i gdy cele te nie mogą zostać osiągnięte innymi, mniej restrykcyjnymi środkami, o tyle nie jest przy tym niezbędne, aby przepis o charakterze ograniczenia wydany przez organy Państwa Członkowskiego odpowiadał koncepcji wspólnej dla wszystkich Państw Członkowskich, jeżeli chodzi o sposoby ochrony określonego prawa podstawowego lub uzasadnionego interesu. Zatem niezbędny i proporcjonalny charakter przepisów przyjętych w określonej dziedzinie nie jest wykluczony tylko z tego powodu, że jedno Państwo Członkowskie wybrało odmienny system ochrony niż przyjęty przez inne państwo.

(por. pkt 36-38)

        Prawo wspólnotowe nie stoi na przeszkodzie wydaniu przez władze krajowe zakazu prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na wykorzystywaniu do celów handlowych gier opartych na symulacji zabijania ludzi, uzasadnionego ochroną porządku publicznego w związku z naruszeniem w ramach tej działalności godności ludzkiej.