Wyrok TK z dnia 20 stycznia 2010 r., sygn. Kp 6/09

Ograniczenie wysokości subwencji przysługującej partiom politycznym z budżetu państwa

3/1/A/2010

WYROK

z dnia 20 stycznia 2010 r.

Sygn. akt Kp 6/09*

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Bohdan Zdziennicki - przewodniczący

Stanisław Biernat - sprawozdawca

Zbigniew Cieślak

Maria Gintowt-Jankowicz

Mirosław Granat

Marian Grzybowski

Wojciech Hermeliński

Adam Jamróz

Marek Kotlinowski

Teresa Liszcz

Ewa Łętowska

Marek Mazurkiewicz

Janusz Niemcewicz

Andrzej Rzepliński,

protokolant: Krzysztof Zalecki,

po rozpoznaniu, z udziałem wnioskodawcy oraz Sejmu i Prokuratora Generalnego, na rozprawie w dniu 20 stycznia 2010 r., wniosku Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej złożonego w trybie art. 122 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej o zbadanie zgodności:

1) art. 8 ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o zmianie ustawy o partiach politycznych oraz niektórych innych ustaw w zakresie, w jakim z naruszeniem zasad bezpieczeństwa prawnego i pewności prawa, ochrony praw słusznie nabytych oraz ochrony interesów w toku, w okresie roku budżetowego, w czasie trwania kadencji Sejmu, przepis ten ogranicza wysokość subwencji przysługującej partiom politycznym z budżetu państwa, z art. 2 i art. 11 ust. 1 Konstytucji,

2) art. 10 w związku z art. 8 ust. 3 ustawy powołanej w punkcie 1 w zakresie, w jakim przepisy te naruszają zasadę prawidłowej legislacji poprzez niezapewnienie odpowiedniej vacatio legis, z art. 2 Konstytucji,

orzeka:

1. Art. 8 ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o zmianie ustawy o partiach politycznych oraz niektórych innych ustaw:

a) jest zgodny z zasadami: zaufania do państwa i stanowionego przez nie prawa, ochrony praw nabytych oraz ochrony interesów w toku wynikającymi z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej,

b) jest zgodny z art. 11 ust. 1 Konstytucji.

2. Art. 8 ust. 3 w związku z art. 10 ustawy powołanej w punkcie 1 w zakresie, w jakim przewiduje zastosowanie sposobu obliczania wysokości rocznej subwencji, określonego w art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, do ustalania kwot rat należnych za kwartały zakończone lub rozpoczęte przed dniem wejścia w życie tej ustawy, jest niezgodny z zasadą prawidłowej legislacji wynikającą z art. 2 Konstytucji.