Postanowienie TK z dnia 8 grudnia 2008 r., sygn. Ts 183/08

199/3/B/2009

POSTANOWIENIE

z dnia 8 grudnia 2008 r.

Sygn. akt Ts 183/08

Zasady demokratycznego państwa prawnego i sprawiedliwości społecznej zawarte w art. 2 Konstytucji mogą stanowić źródło konstytucyjnych praw lub wolności dopiero wówczas, gdy dane prawo lub wolność nie wynikają z innych norm konstytucyjnych, a skarżący, zgodnie z art. 47 ust. 1 pkt 2 ustawy o TK, wskaże je oraz uzasadni jego naruszenie.

Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Mirosław Wyrzykowski,

po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym skargi konstytucyjnej Zbigniewa Kamińskiego o zbadanie zgodności:

art. 299 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037, ze zm.) z art. 2, art. 32 ust. 1 i art. 45 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej,

postanawia:

odmówić nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej.

UZASADNIENIE

Skarżący wniósł do Trybunału Konstytucyjnego 12 czerwca 2008 r. skargę konstytucyjną, w której domagał się uznania art. 299 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037, ze zm.; dalej: k.s.h.) za sprzeczny z art. 2 Konstytucji. Zaskarżony przepis przewiduje, że członek zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością odpowiada za jej zobowiązania, jeżeli egzekucja przeciwko spółce okaże się bezskuteczna (§ 1), chyba że wykaże, iż we właściwym czasie zgłoszono wniosek o ogłoszenie upadłości lub wszczęto postępowanie układowe, albo że niezgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości oraz niewszczęcie postępowania układowego nastąpiło nie z winy członka zarządu, albo że pomimo niezgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości oraz niewszczęcia postępowania układowego wierzyciel nie poniósł szkody (§ 2), co nie narusza przepisów ustanawiających dalej idącą odpowiedzialność członków zarządu (§ 3). Tak sformułowany przepis - w ocenie skarżącego - narusza art. 2 Konstytucji, nakazujący przestrzeganie przez ustawodawcę zasad poprawnej legislacji, w tym zasady określoności przepisów prawa, zasady zaufania do państwa i prawa, czym gwarantuje się obywatelowi właściwą jednolitą wykładnię przepisów prawa dokonywanych przez sądy. Zaskarżony przepis nie precyzuje tymczasem charakteru odpowiedzialności członków zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (czy jest to odpowiedzialność o charakterze odszkodowawczym, czy gwarancyjnym, subsydiarnym). Skarżący wskazał, że niedookreśloność zaskarżonego przepisu daje sądom prawo do dowolnego i arbitralnego rozstrzygania o losach postępowania. W jego ocenie przepisy regulujące odpowiedzialność członków zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością powinny być sformułowane w taki sposób, aby pozostawiały jak najmniejsze pole do dowolnej interpretacji przez organy je stosujące. Podnosi przy tym, że stwierdzenie przez Trybunał niezgodności zaskarżonego przepisu z Konstytucją zmusi ustawodawcę do przesądzenia w sposób jednoznaczny o charakterze odpowiedzialności członków zarządu spółki z o.o., a co za tym idzie - wyeliminuje niepewność wierzycieli, czy ich roszczenia przedawniają się z upływem 3 czy 10 lat.