Wyrok SN z dnia 10 marca 2021 r., sygn. II USKP 29/21

Uzasadniona konstytucyjnie ochrona ryzyka wypadkowej niezdolności do pracy powoduje, iż ustępuje regulacja z art. 129 ust. 1 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS w sytuacji wcześniej należnej ubezpieczonemu renty wypadkowej, gdy po ustaniu świadczenia rehabilitacyjnego istniała dalsza (ciągła) wypadkowa niezdolność do pracy a ubezpieczony wobec braku pouczenia nie złożył we właściwym czasie wniosku o rentę wypadkową, tocząc niezasadny spór o świadczenie rehabilitacyjne.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Halina Kiryło (przewodniczący)

SSN Zbigniew Korzeniowski (sprawozdawca)

SSN Maciej Pacuda

w sprawie z wniosku K. B. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w G. o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 10 marca 2021 r., skargi kasacyjnej organu rentowego od wyroku Sądu Apelacyjnego w (...) z dnia 17 stycznia 2019 r., sygn. akt III AUa (...),

I. oddala skargę kasacyjną,

II. zasądza od pozwanego na rzecz K. B. 240 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym.

Uzasadnienie

Sąd Apelacyjny w (...) uwzględnił apelację skarżącego K. B. i wyrokiem z 17 stycznia 2019 r. zmienił wyrok Sądu Okręgowego w G. z 23 kwietnia 2018 r. o tyle, że prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy przyznał ubezpieczonemu od 1 października 2015 r.

Ubezpieczony uległ wypadkowi przy pracy 17 lipca 2012 r. Świadczenie rehabilitacyjne miał do 30 września 2015 r. W kwietniu 2016 r. wystąpił o rentę wypadkową. Komisja lekarska nie stwierdziła niezdolności do pracy i na tej podstawie pozwany Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G. decyzją z 9 grudnia 2016 r. odmówił ubezpieczonemu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy. W postępowaniu odwoławczym przed Sądem Okręgowym w G. biegły chirurg stwierdził częściową niezdolność do pracy w związku z wypadkiem przy pracy od 1 października 2015 r. We wrześniu 2015 r. stwierdzono u ubezpieczonego objawy uszkodzenia implantu i wskazania do ponownej operacji, którą wykonano w marcu 2016 r. Stanowisko biegłego chirurga-ortopedy podzielił biegły specjalista medycyny pracy.