Wyrok SN z dnia 9 grudnia 2020 r., sygn. I NO 125/20

Ogólnikowość i lakoniczność uzasadnienia uchwały Krajowej Rady Sądownictwa, w tym całkowite pominięcie lub arbitralne zdezawuowanie opinii środowiska sędziowskiego na temat danego kandydata przemawia za przyjęciem domniemania faktycznego o podjęciu uchwały w oparciu o kryteria pozamerytoryczne, pod wpływem władzy wykonawczej i ustawodawczej, od której Rada w obecnym składzie może być zależna. Wprawdzie wyniki głosowania przed organami samorządu sędziowskiego nie wiążą Rady w ocenie kandydata na wolne stanowisko sędziowskie, jednakże Rada powinna należycie uzasadnić wybór osoby, która uzyskała mniejsze poparcie środowiska zawodowego.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Ewa Stefańska (przewodniczący)

SSN Leszek Bosek (sprawozdawca)

SSN Marcin Łochowski

w sprawie z odwołań A. S. i A. P. od uchwały Krajowej Rady Sądownictwa Nr (...)/2020 z 12 marca 2020 r. w przedmiocie nieprzedstawienia wniosku o powołanie do pełnienia urzędu na dwa z trzech stanowisk sędziego sądu apelacyjnego w Sądzie Apelacyjnym w (...), ogłoszonej w Monitorze Polskim z 2018 r., poz. 323, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych w dniu 9 grudnia 2020 r.

uchyla zaskarżoną uchwałę i przekazuje sprawę Krajowej Radzie Sądownictwa do ponownego rozpoznania.

Uzasadnienie

Krajowa Rada Sądownictwa (dalej: Rada lub KRS) uchwałą z 11 grudnia 2018 r. nr (...)/2018 zadecydowała o przedstawieniu Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej wniosku o powołanie do pełnienia urzędu na 9 z 12 stanowisk sędziego Sądu Apelacyjnego w (...) D. C. M. C., K. M., G. M., L. M. M. , W. P., B. T. , M. Z. , K. Ż. oraz o nieprzedstawieniu A. P. P., M. S., A. S. , K. S. , J. W. , D. Z. do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego Sądu Apelacyjnego w (...).

Wyrokiem z 29 lipca 2019 r., I NO 89/19 Sąd Najwyższy uchylił przedmiotową uchwałę z 11 grudnia 2018 r. w części dotyczącej A. P. P., A. S. i K. S., przekazując sprawę Krajowej Radzie Sądownictwa do ponownego rozpoznania. Sąd Najwyższy zarzucił uchylonej uchwale lakoniczność i wewnętrzną sprzeczność uzasadnienia, uniemożliwiającą właściwą kontrolę sądową uchwały. Sąd Najwyższy przypomniał, że zgodnie z utrwaloną linią orzeczniczą Rada zobowiązana jest do szczegółowego wyjaśnienia w uzasadnieniu uchwały sytuacji poszczególnych kandydatów w aspekcie zastosowanych przez ten organ kryteriów oceny.