Postanowienie SN z dnia 28 maja 2020 r., sygn. I UK 110/19

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Krzysztof Staryk

w sprawie z odwołania D.Ż. przeciwko Wojewódzkiemu Sztabowi Wojskowemu w Z. o jednorazowe odszkodowanie, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 28 maja 2020 r., skargi kasacyjnej ubezpieczonego od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w K. z dnia 11 października 2018 r., sygn. akt V Ua [...],

1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.

2. nie obciąża ubezpieczonego kosztami pełnomocnika strony przeciwnej w postępowaniu kasacyjnym.

Uzasadnienie

W wyroku z dnia 11 października 2018 r., sygn. akt V Ua [...], Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w K. - w sprawie z odwołania D.Ż. przeciwko Wojewódzkiemu Sztabowi Wojskowemu w Z. - oddalił apelację ubezpieczonego od wyroku Sądu Rejonowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w K. z dnia 21 listopada 2017 r., sygn. akt IV U [...], w którym Sąd Rejonowy zmienił zaskarżoną decyzję Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w Z. z dnia 14 listopada 2016 r. i przyznał D.Ż. prawo do jednorazowego odszkodowania za 15% długotrwałego uszczerbku na zdrowiu z tytułu choroby powstałej w związku ze służbą wojskową.

Powyższy wyrok Sądu Okręgowego ubezpieczony zaskarżył skargą kasacyjną. W uzasadnieniu wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania wskazano, że skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona (art. 398 § 1 pkt 4 k.p.c). Oczywista zasadność skargi kasacyjnej wynika z jednoznacznego brzmienia przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o świadczeniach odszkodowawczych przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową, będącego materialnoprawną podstawą roszczenia powoda. Przepis ten, z uwagi na swój niekwestionowany i nie wymagający jurydycznej interpretacji charakter nie był przedmiotem wnikliwej analizy przez judykaturę oraz przedstawicieli nauk prawniczych. Jego treść nie budzi wątpliwości interpretacyjnych, jednak doczekał się analizowanego szerzej w uzasadnieniu podstaw kasacyjnych, niekwestionowanego stanowiska Sądu Najwyższego, z którego w sposób jednoznaczny wynika, że odszkodowanie z tytułu choroby pozostającej w związku ze służbą żołnierzy jest ukształtowane na zasadzie odpowiedzialności gwarancyjnej, dla której wystarczające jest ustalenie skutku. W zaskarżonym orzeczeniu natomiast podstawą rozstrzygnięcia było ustalenie przez Sąd braku adekwatnego związku przyczynowego między chorobą skarżącego i uszczerbkiem na zdrowiu z tego wynikającym a służbą wojskową. Taka interpretacja materialnoprawnej podstawy roszczenia powoda jest, w ocenie skarżącego, oczywiście nieprawidłowa, albowiem jak wskazano powyżej, gwarancyjny charakter odpowiedzialności odszkodowawczej jest niekwestionowany.