Postanowienie SN z dnia 22 stycznia 2020 r., sygn. I UK 138/19

Na podstawie art. 477⁹ § 3¹ k.p.c. sąd odrzuca odwołanie, w którym ubezpieczony podnosi wyłącznie zarzuty przeciwko orzeczeniu lekarza orzecznika ZUS w kwestiach określonych w art. 14 ust. 1 pkt 1-5 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Piotr Prusinowski

w sprawie z odwołania M. J. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w N. o rentę z tytułu niezdolności do pracy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 22 stycznia 2020 r., skargi kasacyjnej ubezpieczonego od postanowienia Sądu Apelacyjnego w (...) z dnia 28 sierpnia 2018 r., sygn. akt III AUz (...),

I. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,

II. przyznaje adwokatowi M. O. od Skarbu Państwa - Sądu Apelacyjnego w (...) tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej wnioskodawcy w postępowaniu kasacyjnym 120 zł (sto dwadzieścia) podwyższone o stawkę podatku od towarów i usług.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 28 sierpnia 2018 r. Sąd Apelacyjny w (...) oddalił zażalenie wnioskodawcy M. J. na postanowienie Sądu Okręgowego w N. z dnia 5 czerwca 2018 r., którym to Sąd odrzucił jego odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w N. z dnia 13 kwietnia 2018 r., odmawiającej mu przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.