Postanowienie SN z dnia 22 maja 2020 r., sygn. IV CSK 749/19

Pozorność jako wada oświadczenia woli polega na niezgodności między aktem woli a jej przejawem na zewnątrz, przy czym strony są zgodne co do tego, by oświadczenie to nie wywołało skutków prawnych. Okoliczności związane ze złożeniem pozornego oświadczenia woli wchodzą do podstawy faktycznej rozstrzygnięcia w tym przedmiocie i podlegają ustaleniu przez sąd meriti. Z kolei kwalifikacja umowy jako dotkniętej wadą pozorności, bądź odmowa takiej kwalifikacji jest zastosowaniem prawa materialnego w ramach ustalonego stanu faktycznego. W związku z czym, tylko w wypadkach oczywistego przekroczenia zakresu dyskrecjonalnej władzy sędziowskiej, w konkretnym stanie faktycznym, jest dopuszczalne wzruszenie takiej oceny w postępowaniu kasacyjnym.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Władysław Pawlak

w sprawie z wniosku H. K. przy uczestnictwie R. K. o podział majątku wspólnego, na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 22 maja 2020 r., na skutek skargi kasacyjnej wnioskodawczyni od postanowienia Sądu Okręgowego w L. z dnia 28 czerwca 2019 r., sygn. akt III Ca (...),

1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;

2. pozostawia rozstrzygnięcie o kosztach postępowania kasacyjnego w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie.

Uzasadnienie

W związku ze skargą kasacyjną wnioskodawczyni H. K. od postanowienia Sądu Okręgowego w L. z dnia 28 czerwca 2019 r., sygn. akt II Ca (...) Sąd Najwyższy zważył, co następuje: