Wyrok SN z dnia 23 października 2019 r., sygn. I NSK 66/18
Rozpowszechnianie przez bank ulotek reklamowych grupowego ubezpieczenia na życie i dożycie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym, nawet jeśli zawierają one informacje prawdziwe i wyczerpujące, może wprowadzać przeciętnego klienta w błąd ze względu na sposób prezentacji treści reklamowej i tym samym stanowić praktykę naruszającą zbiorowe interesy konsumentów.
Teza od Redakcji
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Leszek Bosek (przewodniczący)
SSN Oktawian Nawrot
SSN Adam Redzik (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa (...) Bank Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. przeciwko Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z udziałem Prokuratora Prokuratury Krajowej Bożeny Góreckiej o naruszenie zbiorowych interesów konsumentów po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych w dniu 18 października 2019 r. skargi kasacyjnej pozwanego od wyroku Sądu Apelacyjnego w (...) z dnia 20 kwietnia 2017 r., sygn. akt VI ACa(...)
uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Apelacyjnemu w (...) do ponownego rozpoznania oraz orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
I.
1.1. Pismem z 11 września 2017 r. Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (dalej: Prezes UOKiK, Pozwany) wniósł skargę kasacyjną od wyroku Sądu Apelacyjnego w (...) z 20 kwietnia 2017 r., VI ACa (...), doręczonego 13 lipca 2017 r. Wskazany wyrok zaskarżył w całości. Skargę kasacyjną oparł nanastępujących podstawach:
a) naruszenia prawa materialnego (art. 3983 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania cywilnego; dalej: k.p.c), czyli:
rażącego naruszenia art. 2 pkt 8 ustawy z dnia 23 sierpnia 2007 r. o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym (dalej: u.p.n.p.r.), poprzez jego błędną wykładnię, a w konsekwencji nieprawidłowe zastosowanie, na skutek przyjęcia przez sąd II instancji modelu przeciętnego konsumenta sprzecznego z normatywnymi przesłankami jego ustalania, polegającego na pominięciu przez Sąd Apelacyjny, że w przypadku reklamy wprowadzającej w błąd, wzorzec przeciętnego konsumenta ustala się w oparciu o uwzględniane łącznie dwa kryteria, którymi są rodzaj reklamowanego towaru lub usługi (wyznaczający adresata reklamy) oraz sposób rozpowszechniania reklamy (wyznaczający rzeczywistego odbiorcę reklamy);