Wyrok SN z dnia 30 stycznia 2019 r., sygn. I NSK 5/18

1. Przed dniem 17 kwietnia 2016 r. wyłączną kompetencję do stwierdzenia, iż postanowienie wzorca umowy, którym posługuje się przedsiębiorca jest abuzywne w rozumieniu art. 385¹ § 1 k.c. posiadał sąd ochrony konkurencji i konsumentów. Natomiast Prezes UOKiK w ramach postępowania prowadzonego na podstawie przepisów u.o.k.k., ze względu na treść art. 25 u.o.k.k., nie był uprawniony do samodzielnego dokonania takiej oceny. Mógł jedynie na podstawie art. 479³⁸ § 1 zd. 2 k.p.c. wytoczyć powództwo o uznanie takiego postanowienia wzorca umowy za niedozwolone.

2. Nie jest nadmiernym wymaganiem stawianym przeciętnemu konsumentowi, aby rozróżniał podstawowe instytucje prawne służące ochronie praw nabywcy rzeczy, takie jak rękojmia i gwarancja. Instytucje te mają długoletnią tradycję, są silnie utrwalone w świadomości społecznej, a pojęcia te są używane w języku potocznym.

3. Dla oceny stopnia szkodliwości praktyki naruszającej zbiorowe interesy konsumentów, której głównym następstwem jest powstrzymanie się przez konsumentów od zawierania umów z przedsiębiorcą, nie ma większego znaczenia wdrożenie przez powoda procedury reklamacyjnej (siłą rzeczy obejmującą wyłącznie tych konsumentów, którzy umowy zawarli), czy też rozmiar korzyści uzyskanych przez powoda w wyniku stosowania niedozwolonej praktyki.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Marcin Łochowski (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Paweł Księżak

SSN Adam Redzik

w sprawie z powództwa "P." sp. z o.o. w W. przeciwko Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów o stwierdzenie praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych w dniu 30 stycznia 2019 r. skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Apelacyjnego w (...) z dnia 23 listopada 2016 r., sygn. akt VI ACa (...),

1. oddala skargę kasacyjną;

2. zasądza od "P." sp. z o.o. w W. na rzecz Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.