Wyrok SN z dnia 7 lutego 2019 r., sygn. I NO 38/18

Decyzja o przeniesieniu w stan spoczynku w trybie art. 71 § 1 ustawy u.s.p., została pozostawiona uznaniu powołanego do tego organu, co oznacza, że sam fakt niepełnienia służby przez rok nie musi stanowić podstawy do zastosowania dyspozycji tej normy. Decyzja w tym zakresie nie oznacza jednak dowolności, bowiem podejmowana jest w oparciu o indywidualne kryteria z uwzględnieniem interesu publicznego, przemawiającego za przeniesieniem prokuratora w stan spoczynku.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Mirosław Sadowski (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Joanna Lemańska

SSN Grzegorz Żmij

w sprawie z odwołania A. Z. od decyzji Prokuratora Generalnego Nr PK (...) z dnia 26 czerwca 2018 r. w przedmiocie odmowy przeniesienia w stan spoczynku wobec niepełnienia służby przez okres roku, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych w dniu 7 lutego 2019 r.,

oddala odwołanie.

Uzasadnienie

A. Z. na stanowisko prokuratora został powołany w dniu 1 grudnia 1985 r.

Pismem z dnia 6 kwietnia 2017 r. Prokurator Okręgowy w L. skierował wniosek o przeniesienie prokuratora A. Z. (dalej: Odwołujący się) w stan spoczynku z dniem 4 kwietnia 2017 r., podnosząc, iż od roku nie pełnił on służby z powodu złego stanu zdrowia, tym samym została wyczerpana przesłanka przewidziana w art. 71 § 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. z 2016 r., poz. 2062 ze zm., dalej: u.s.p.). Wniosek ten został poparty przez

Prokuratora Regionalnego w W.. Z załączonego do wniosku orzeczenia lekarza orzecznika ZUS z dnia 23 stycznia 2017 r. wynika, że Odwołujący się nie jest trwale niezdolny do pełnienia obowiązków prokuratora z powodu choroby lub utraty sił.