Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok SN z dnia 18 grudnia 2019 r., sygn. II CSK 581/18

Przez sam fakt uwięzienia osadzony nie traci podstawowych praw gwarantowanych przez Konstytucję i akty prawa międzynarodowego. Poszanowanie i ochrona godności osoby skazanej jest obowiązkiem władzy publicznej, wypełniającej zadania represyjne państwa. Realizacja pozbawienia wolności wiąże się z ustaleniem poziomu, na którym warunki uwięzienia są "odpowiednie" i nie naruszają przyrodzonej i niezbywalnej godności człowieka. Wyjściowe założenie dla określenia wymaganego poziomu jest takie, by traktowanie człowieka pozbawionego wolności nie było poniżające i niehumanitarne, a ograniczenia i dolegliwości, które musi on znosić, nie przekraczały koniecznego rozmiaru wynikającego z zadań ochronnych i celu zastosowanego środka oraz nie przewyższały ciężaru nieuniknionego cierpienia, nieodłącznie związanego z samym faktem pozbawienia wolności. W świetle orzecznictwa Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, przy ocenie, czy doszło do przekroczenia tej granicy, a w rezultacie do poniżającego i nieludzkiego traktowania osadzonego w rozumieniu art. 3 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, należy wziąć pod uwagę stan zdrowia osadzonego, jakość dostępnej opieki medycznej oraz utrzymywanie pozbawienia wolności w konfrontacji ze stanem zdrowia osadzonego

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Henryk Pietrzkowski (przewodniczący)

SSN Władysław Pawlak

SSN Agnieszka Piotrowska (sprawozdawca)

w sprawie z powództwa M. R. przeciwko Skarbowi Państwa - Dyrektorowi Zakładu Karnego w G. o zapłatę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 18 grudnia 2019 r., skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Okręgowego w P. z dnia 17 października 2017 r., sygn. akt II Ca (...),

1) oddala skargę kasacyjną,

2) przyznaje ze środków Skarbu Państwa (Sądu Okręgowego w P.) na rzecz radcy prawnego T. B. kwotę 2700 (dwa tysiące siedemset) zł, powiększoną o należny podatek od towarów i usług tytułem kosztów pomocy prawnej udzielonej powodowi z urzędu w postępowaniu kasacyjnym,

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00