Wyrok SN z dnia 24 kwietnia 2018 r., sygn. III UK 64/17

Przewidziane w art. 232 zdanie drugie k.p.c. uprawnienie Sądu dopuszczenia dowodu niewskazanego przez strony ma charakter wyjątkowy, co oznacza, że nieprzeprowadzenie tego dowodu przez Sąd z urzędu tylko w szczególnym wypadku może uzasadniać podstawę kasacyjną.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jolanta Strusińska-Żukowska (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Jolanta Franczak

SSN Andrzej Wróbel

w sprawie z odwołania A. M. i K. M. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S. o prawo do jednorazowego odszkodowania z tytułu śmiertelnego wypadku przy pracy W. M., po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 24 kwietnia 2018 r., skarg kasacyjnych odwołujących się od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w S. z dnia 15 grudnia 2016 r., sygn. akt IV Ua [...],

1. oddala skargi kasacyjne,

2. zasądza od odwołujących się na rzecz organu rentowego kwoty po 240 (dwieście czterdzieści) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sąd Okręgowy w S. wyrokiem z dnia 15 grudnia 2016 r. oddalił apelacje A. M. i K. M. od wyroku Sądu Rejonowego w S. z dnia 10 kwietnia 2015 r., którym oddalono odwołania tych ubezpieczonych od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S. z dnia 7 maja 2014 r. odmawiających prawa do jednorazowego odszkodowania z tytułu śmiertelnego wypadku przy pracy W. M.

Sąd pierwszej instancji ustalił, że W. M. był pracownikiem ,,P." S.A. z siedzibą w S., zatrudnionym na stanowisku kierowcy. W dniu 1 stycznia 2014 r. W. M. wraz z drugim kierowcą D.M. wyruszyli autobusem z S. realizując kurs pasażerski przez W. do T. na Ukrainie. Na miejsce zajechali 2 stycznia 2014 r. ok. godz. 5.00. Jako ostatni autobus prowadził W.M. Kurs przebiegł spokojnie, bez żadnych nadzwyczajnych zdarzeń. W T. autobus zatrzymał się w zajezdni autobusowej, gdzie znajdował się pokój, w którym mieli spać obaj kierowcy. Do tego pokoju jako pierwszy udał się D. M., a W. M. został jeszcze w autobusie, żeby dokończyć wypełnianie dokumentów przewozowych. W. M. przyszedł do pokoju ok. godz. 7.00 i po krótkiej rozmowie z kolegą, umył się i położył spać. Po pewnym czasie wstał jednak z łóżka i udał się w kierunku łazienki. Wówczas doznał krwotoku śródmózgowego do pnia mózgu, w wyniku którego stracił przytomność i upadł na posadzkę, uderzając o nią głową, co spowodowało uraz czaszkowo -mózgowy. Ok. godziny 10.00 D. M. zobaczył leżącego W. M. i zaczął wzywać pomocy. Na miejsce przybył lekarz zakładowy, który wezwał pogotowie ratunkowe. Podjęto reanimację, która nie przyniosła efektu i ok. godz. 10.35 lekarz stwierdził zgon W. M. Przyczyną jego śmierci był powstały w wyniku upadku, wywołanego krwotokiem do pnia mózgu w przestrzeni podstawnej i uderzenia o płaską powierzchnię, otwarty uraz czaszkowo- mózgowy ze złamaniem sklepienia i podstawy czaszki.