Postanowienie SN z dnia 19 kwietnia 2018 r., sygn. I PK 132/17

Przesłanką przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania nie jest oczywiste naruszenie konkretnego przepisu prawa materialnego lub procesowego, lecz sytuacja, w której naruszenie to spowodowało wydanie oczywiście nieprawidłowego orzeczenia. Sam zarzut naruszenia (nawet oczywistego) określonego przepisu (przepisów) nie prowadzi wprost do oceny, że skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Krzysztof Staryk

w sprawie z powództwa D. Ł. przeciwko ,,P." Spółce Akcyjnej Oddziałowi Ł. - Teren w Ł. o przywrócenie do pracy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 19 kwietnia 2018 r., skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w S. z dnia 1 lutego 2017 r., sygn. akt IV Pa [...],

1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,

2. nie obciąża pozwanego kosztami pełnomocnika powoda w postępowaniu kasacyjnym.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 1 lutego 2017 r., sygn. akt IV Pa [...], Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w S. - po ponownym rozpoznaniu sprawy z powództwa D. Ł. przeciwko ,,P." S.A. Oddziałowi Ł. - Teren w Ł. o przywrócenie do pracy -oddalił apelację strony pozwanej od wyroku Sądu Rejonowego - Sądu Pracy w W. z 26 stycznia 2015 r., sygn. akt IV P [...], którym Sąd Rejonowy przywrócił powoda do pracy w pozwanej na dotychczasowych warunkach pracy i płacy, zasądził od pozwanej na rzecz powoda 70.120 zł tytułem wynagrodzenia za pracę za czas pozostawania bez pracy pod warunkiem podjęcia pracy w pozwanej Spółce oraz kwotę 5.319 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Powyższy wyrok Sądu Okręgowego strona pozwana zaskarżyła skargą kasacyjną. W uzasadnieniu wniosku o przyjęcie skargi do rozpoznania wskazano, że "niniejsza skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona oraz, tym że zachodzi nieważność postępowania". Oczywista zasadność skargi wynika z tego, że "Sąd II instancji bezzasadnie uwzględnił żądanie powoda o przywrócenie do pracy w sytuacji, w której okoliczności sprawy, działania i zaniechania powoda jako kierownika jednostki organizacyjnej pracodawcy powodowały, że żądanie przywrócenia do pracy i powoływanie się na ochronę wynikającą z przepisów o związkach zawodowych stanowi rażące nadużycie prawa". "Sąd II instancji uznał w sposób bezpodstawny, że osoba kierująca jednostką organizacyjną pracodawcy, nie ponosi praktycznie odpowiedzialności za prace realizowane przez swoich podwładnych i uwzględnił powództwo. Biorąc pod uwagę dotychczasowe powszechne rozumienie obowiązków i odpowiedzialności osób na stanowiskach kierowniczych takie stanowisko Sądu II instancji nie powinno się obronić. W szczególności należy wskazać, że zarówno orzecznictwo jak i doktryna podkreślają zwiększoną odpowiedzialność osób na stanowiskach kierowniczych i ich odpowiedzialność za organizację pracy i nadzór nad podległymi im osobami. Korzystanie z prawa do ochrony wyrażonej w art. 32 ustęp 1 ustawy o związkach zawodowych w przypadku w którym pracownik odpowiedzialny za kierowanie podległym mu zespołem ludzi całkowicie lekceważy przepisy prawa i zasady bezpieczeństwa i higieny pracy w energetyce (na sieciach elektroenergetycznych) jest niewątpliwie sprzeczne ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem tego prawa. Tak jak sprzeczne z zasadami współżycia społecznego jest dopuszczenie do takiej organizacji pracy i wykonywania przebudowy infrastruktury energetycznej, która może doprowadzić do narażenia życia i zdrowia ludzi oraz katastrofy budowlanej. Kwestia wyjątkowo negatywnego skutku dla morale załogi, jaki niewątpliwie ma przywrócenie do pracy osoby, która kosztem pracodawcy i z naruszeniem zasad organizacji pracy realizuje interesy podmiotów trzecich - przynosząc znacząca szkodę pracodawcy, jest oczywiście również istotna".