Postanowienie SN z dnia 7 czerwca 2018 r., sygn. II UZ 13/18

Ustawodawca zastrzegł w przepisie art. 316 § 1 k.p.c., że sąd wydając wyrok, bierze za podstawę stan rzeczy istniejący w chwili zamknięcia rozprawy. Pojęcie "stan rzeczy" odnosi się do wszystkich elementów, które składają się na podstawę wyroku. Obejmuje ono w szczególności podstawę faktyczną, prawną i kompetencyjną wyroku. Jako zasadę przyjmuje się, że reguła powyższa nie ma zastosowania w postępowaniu w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych, na co ma wpływ wskazana funkcja kontrola postępowania w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych. Powstanie niezdolności do pracy (albo zmiana stopnia tej niezdolności) po wydaniu decyzji przez organ rentowy nie może stanowić podstawy do zmiany decyzji przez sąd w przedmiocie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Romualda Spyt (przewodniczący)

SSN Halina Kiryło

SSN Piotr Prusinowski (sprawozdawca)

w sprawie z wniosku D.N. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w P. o rentę z tytułu niezdolności do pracy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 7 czerwca 2018 r., zażalenia wnioskodawczyni na postanowienie Sądu Apelacyjnego w P. z dnia 30 stycznia 2018 r., sygn. akt III AUa ."/17,