Wyrok SN z dnia 7 marca 2018 r., sygn. I UK 572/16

Skorzystanie z przywileju nabycia i pobrania wcześniejszych emerytur na podstawie przepisów szczególnych dotyczących emerytur dla niektórych ubezpieczonych urodzonych po 31 grudnia 1948 r. a przed 1 stycznia 1969 r., o których mowa w rozdziale 3 Działu I ustawy emerytalnej, albo na podstawie art. 88 Karty Nauczyciela, prowadzi do usprawiedliwionego pomniejszenia podstawy wymiaru "nowej" emerytury przysługującej z art. 24 w związku z art. 26 ustawy emerytalnej o sumy kwot pobranych wcześniejszych emerytur w wysokości przed odliczeniem zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych i składki na ubezpieczenie zdrowotne.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jolanta Franczak (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Beata Gudowska

SSN Piotr Prusinowski

w sprawie z odwołania K. R. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w O. o wysokość emerytury, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 7 marca 2018 r., skargi kasacyjnej organu rentowego od wyroku Sądu Apelacyjnego w (...) z dnia 31 sierpnia 2016 r., sygn. akt III AUa (...),

uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Apelacyjnemu w (...) do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w O. wyrokiem z dnia 10 grudnia 2015 r. oddalił odwołanie wnioskodawczyni K. R. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w O. z dnia 2 grudnia 2013 r., przyznającej wnioskodawczyni emeryturę na podstawie art. 24 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (obecnie jednolity tekst: Dz.U. z 2017 r., poz. 1383; dalej jako ustawa emerytalna lub ustawa) od dnia 1 listopada 2013 r. i stwierdzającej, że podstawa obliczenia emerytury uległa pomniejszeniu o kwoty pobranych emerytur po uwzględnieniu kwoty wypłaconego wyrównania.

Sąd Okręgowy ustalił, że organ rentowy decyzją z dnia 23 stycznia 2006 r. przyznał wnioskodawczyni prawo do wcześniejszej emerytury od dnia 1 grudnia 2005 r. W latach 2011 - 2012 wnioskodawczyni wnosiła o zmianę stażu pracy i podstawę wymiaru świadczenia emerytalnego, a organ rentowy wydawał kolejne decyzje o przeliczeniu emerytury. Na skutek wniosku z dnia 8 listopada 2013 r., zaskarżoną w tej sprawie decyzją, organ rentowy na podstawie art. 24 ustawy emerytalnej, począwszy od dnia 1 listopada 2013 r. przyznał wnioskodawczyni emeryturę w związku z ukończeniem przez nią w dniu 6 listopada 2009 r. powszechnego wieku emerytalnego. W decyzji tej wskazano, że podstawę obliczenia emerytury w kwocie 986.858,87 zł pomniejszono o kwoty wypłaconego wyrównania, tj. o 210.705,81 zł, zaś podstawa obliczenia emerytury ustalona na nowo podlega podzieleniu przez średnie dalsze trwanie życia służące do obliczenia emerytury w decyzji o przyznaniu emerytury, tj. przez 221,30 miesięcy. Wyliczona na dzień 1 lutego 2014 r. emerytura wyniosła 3.507,24 zł i została zawieszona, ponieważ była niższa od dotychczas wypłacanego wnioskodawczyni świadczenia przyznanego na podstawie art. 53 ustawy emerytalnej.