Orzeczenie
Postanowienie SN z dnia 14 lutego 2018 r., sygn. I UK 155/17
Art. 3989 § 1 pkt 4 k.p.c. nie odwołuje się do oczywistego naruszenia prawa, ale do oczywistej zasadności skargi, co oznacza, że oczywista zasadność skargi może wynikać z oczywistego i kwalifikowanego naruszenia przepisu prawa pod warunkiem jednak, że skarżący wykaże, iż uchybienie to zadecydowało o wyniku sprawy.
Teza od Redakcji
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Katarzyna Gonera
w sprawie z odwołania Izby Rzemieślniczej w R. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w R. z udziałem zainteresowanej E. B. o podleganie ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 14 lutego 2018 r., skargi kasacyjnej organu rentowego od wyroku Sądu Apelacyjnego w K. z dnia 26 lipca 2016 r., sygn. akt III AUa ."/16,
1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;
2. zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. na rzecz Izby Rzemieślniczej w R. kwotę 900 (dziewięćset) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym.
Uzasadnienie
Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R., decyzją z 24 czerwca 2013 r., stwierdził, że E. B., jako osoba wykonująca pracę na podstawie umowy zlecenia u płatnika składek Izby Rzemieślniczej w R., podlegała obowiązkowo ubezpieczeniom: emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu w okresie od 1 maja 2009 r. do 31 sierpnia 2011 r. a w związku z tym płatnik składek jest zobowiązany do naliczenia składek od czerwca 2009 r. do września 2011 r. w kwotach wyszczególnionych w tej decyzji.
Sąd Okręgowy w G. Ośrodek Zamiejscowy w R., w wyniku odwołania wniesionego przez Izbę Rzemieślniczą w R., wyrokiem z 31 sierpnia 2014 r. zmienił zaskarżoną decyzję i stwierdził, że E. B. nie podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym w okresie od 1 maja 2009 r. do 31 sierpnia 2011 r. jako osoba wykonująca umowę zlecenia u odwołującej się Izby Rzemieślniczej.
