Postanowienie SN z dnia 30 stycznia 2018 r., sygn. V CSK 416/17

Jeżeli początku biegu terminu nie reguluje przepis szczególny, co ma miejsce w odniesieniu do roszczeń odszkodowawczych z deliktu, ale już nie co do roszczeń z bezpodstawnego wzbogacenia, początek biegu terminu przedawnienia należy wyznaczyć według art. 120 § 1 zdanie drugie k.c. Przepis stanowi, że bieg terminu przedawnienia rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stałoby się wymagalne, gdyby uprawniony podjął czynność, a więc wezwał dłużnika do spełnienia świadczenia w najwcześniej możliwym terminie. Bieg przedawnienia tych roszczeń, jako bezterminowych, rozpoczyna się, więc w dniu, w którym świadczenie powinno być spełnione, gdyby wierzyciel wezwał dłużnika do wykonania zobowiązania w najwcześniej możliwym terminie. Biorąc pod uwagę, że najwcześniej możliwym terminem wezwania dłużnika przez wierzyciela do wykonania zobowiązania jest chwila powstania zobowiązania, dłużnik zaś, zgodnie z art. 455 in fine k.c, ma spełnić świadczenie niezwłocznie po wezwaniu, dniem rozpoczęcia biegu terminu przedawnienia powinien być, dzień odległy od daty powstania zobowiązania o okres niezbędny do spełnienia świadczenia, przy założeniu, że dłużnik działałby - uwzględniając całokształt okoliczności rzutujących na wykonanie zobowiązania - bez nieuzasadnionej zwłoki. Art. 120 § 1 zd. 2 k.c. nie charakteryzuje wymagalności roszczenia, ale wyznacza początek biegu terminu przedawnienia roszczeń zobowiązań; rozpoczęcie biegu terminu przedawnienia może wyprzedzać nadejście dnia wymagalności.