Postanowienie SN z dnia 7 grudnia 2018 r., sygn. II CSK 255/18

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Paweł Grzegorczyk

w sprawie z wniosku Skarbu Państwa - Prezydenta Miasta K przy uczestnictwie A. K. i innych przy udziale Z. C. - następczyni prawnej A. F. i M. S. o zasiedzenie, na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 7 grudnia 2018 r., na skutek skargi kasacyjnej uczestników postępowania M. K. i innych od postanowienia Sądu Okręgowego w K. z dnia 11 grudnia 2014 r., sygn. akt II Ca (...),

1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;

2. nie obciąża skarżących kosztami postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 398 § 1 k.p.c, Sąd Najwyższy przyjmuje skargę kasacyjną do rozpoznania, jeżeli w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne, istnieje potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów, zachodzi nieważność postępowania lub skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona. Przepis ten odpowiada charakterowi skargi kasacyjnej, jako nadzwyczajnego środka zaskarżenia, o dominującym publicznoprawnym charakterze, przysługującego od orzeczeń wydanych po przeprowadzeniu dwuinstancyjnego postępowania sądowego, w którym sąd pierwszej i drugiej instancji dysponuje pełną kognicją w zakresie faktów i dowodów. W powiązaniu z art. 398 § 2 k.p.c. oznacza to, że w skardze kasacyjnej nieodzowne jest powołanie i uzasadnienie okoliczności o charakterze publicznoprawnym, które stanowią wyłączną podstawę oceny pod kątem przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.