Wyrok SN z dnia 5 lipca 2018 r., sygn. I CSK 799/17

Widoczny tytuł sprostowania nie jest częścią sprostowania. Jest odrębną od niego jednostką. Świadczy o tym już literalna wykładnia przepisów prawa prasowego; art. 32 ust. 5 Prawa prasowego stanowi o publikacji sprostowania pod widocznym tytułem. Tytuł ma za zadanie w syntetycznej formie przedstawić czytelnikom rodzaj, przeznaczenie i kontekst publikacji. Przeto nagłówek istotnie powinien zawierać słowo sprostowanie, niemniej jego rozwinięcie ustawową formułą przez dodanie słów wiadomości nieprawdziwych (podług zainteresowanego), a także określenie autora sprostowania, tytułu prostowanej publikacji, daty ukazania się prostowanej publikacji prasowej, wskazania nazwy periodyku prostowanej publikacji, nie stanowi przesłanki oddalenia roszczenia o sprostowanie.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Grzegorz Misiurek (przewodniczący)

SSN Marian Kocon (sprawozdawca)

SSN Roman Trzaskowski

w sprawie z powództwa P. D. przeciwko T. L. o opublikowanie sprostowania, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Cywilnej w dniu 5 lipca 2018 r., skargi kasacyjnej pozwanego od wyroku Sądu Apelacyjnego w (...) z dnia 23 lutego 2017 r., sygn. akt VI ACa (...),

oddala skargę kasacyjną; zasądza od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 360 zł (trzysta sześćdziesiąt) tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sąd Apelacyjny w (...) wyrokiem z dnia 23 lutego 2017 r. zmienił wyrok Sądu Okręgowego w W. z dnia 18 marca 2016 r. w ten sposób, że nakazał pozwanemu T. L, jako redaktorowi naczelnemu tygodnika N., aby bezpłatnie opublikował w drukowanym wydaniu tygodnika N. oświadczenie o określonym formacie i treści z nagłówkiem: "Sprostowanie P. D. wiadomości nieprawdziwych i nieścisłych, zawartych w artykule "Hotel (...)" zamieszczonym w numerze (...)/2015 dziennika "N." z dnia 7.09.2015 r."