Wyrok SN z dnia 23 marca 2018 r., sygn. II CSK 370/17
Awal nie jest instytucją służącą zabezpieczeniu zapłaty długu podstawowego stanowiącego przyczynę wystawienia weksla in blanco, a jedynie instytucją służącą zabezpieczeniu długu wekslowego.
Teza od Redakcji
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Maria Szulc (przewodniczący)
SSN Monika Koba (sprawozdawca)
SSN Krzysztof Pietrzykowski
w sprawie z powództwa Stowarzyszenia (...) w B. przeciwko I. B. o zapłatę, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Cywilnej w dniu 23 marca 2018 r., skargi kasacyjnej pozwanego od wyroku Sądu Apelacyjnego w (...) z dnia 8 marca 2017 r., sygn. akt I ACa (...),
oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Powód Stowarzyszenie (...) w B. domagał się zasądzenia od pozwanego I. B. w postępowaniu nakazowym kwoty 94.983,30 zł z ustawowymi odsetkami z tytułu poręczenia weksla in blanco wystawionego przez Przedsiębiorstwo "K." spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w K. (dalej: "K.") na zabezpieczenie umowy pożyczki. Nakazem zapłaty z dnia 18 kwietnia 2014 r., Sąd Okręgowy w K. uwzględnił powództwo w całości, a wyrokiem z dnia 7 czerwca 2016 r., po rozpoznaniu zarzutów pozwanego, uchylił nakaz zapłaty i zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 71.902,85 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 1 kwietnia 2014 r. do dnia 7 czerwca 2016 r. z tym, że zasądzoną należność rozłożył na dziesięć rocznych rat, płatnych od 31 stycznia każdego roku, poczynając od 2017 r., a w pozostałym zakresie oddalił powództwo. Wyrokiem z dnia 8 marca 2017 r., po rozpoznaniu apelacji pozwanego, Sąd Apelacyjny w (...) zmienił zaskarżony wyrok, tylko o tyle, że płatność pierwszej raty określił na 8 kwietnia 2017 r., a w pozostałym zakresie oddalił apelację.
Rozstrzygnięcie to oparte zostało na podzielonych i uznanych za własne przez Sąd Apelacyjny ustaleniach faktycznych Sądu Okręgowego. Z ustaleń tych wynika, że powód w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, zawarł ze spółką "K." umowę pożyczki w kwocie 120.000 zł, na okres od 3 lipca 2008 r. do 30 czerwca 2013 r., z przeznaczeniem na zakup maszyny - prasy krawędziowej z oprzyrządowaniem. Jako zabezpieczenie pożyczki ustanowiono weksel własny pożyczkobiorcy, z awalem pozwanego, a także przewłaszczenie zakupowanej maszyny wraz z cesją polisy ubezpieczeniowej. Z dołączonej do weksla deklaracji wekslowej wynikało, że został on wystawiony na zabezpieczenie spłaty pożyczki w kwocie 120.000 zł, a powód miał prawo wypełnić weksel w przypadku niedotrzymania umownych terminów spłaty pożyczki na sumę odpowiadającą zadłużeniu. Pozwany oświadczył, że zapłatę weksla poręczył swoim podpisem i wyraził zgodę na jego uzupełnienie przez powoda w sposób wskazany w deklaracji. Powód został uprawniony do opatrzenia weksla datą płatności według swojego uznania i obowiązany do zawiadomienia o tym każdorazowo wystawcy i poręczyciela, listem poleconym wysłanym na siedem dni przed terminem płatności weksla.