Wyrok SN z dnia 17 maja 2017 r., sygn. III UK 117/16

Samoistnie z art. 2 Konstytucji, który stanowi, że Rzeczpospolita Polska jest demokratycznym państwem prawnym, urzeczywistniającym zasady sprawiedliwości społecznej, jak również z art. 1 Protokołu nr 1 do Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności (który przewiduje, że każda osoba fizyczna i prawna ma prawo do poszanowania swego mienia), nie da się wygenerować normy zabraniającej wprowadzenia mechanizmu ograniczającego w czasie dochodzenia świadczeń, a tym samym zanegować zastosowanie art. 145a § 2 k.p.c. w związku z art. 58 § 2 k.p.a.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jolanta Strusińska-Żukowska (przewodniczący)

SSN Piotr Prusinowski (sprawozdawca)

SSA Ewa Stefańska

w sprawie z odwołania M. C. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S. o wypłatę emerytury, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 17 maja 2017 r., skargi kasacyjnej odwołującej się od wyroku Sądu Apelacyjnego w (...) z dnia 26 stycznia 2016 r., sygn. akt III AUa (...),

I oddala skargę kasacyjną

II zasądza od wnioskodawczyni na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. 240 zł (dwieście czterdzieści) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 5 listopada 2014 r. Sąd Okręgowy w S. zmienił decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 20 marca 2014 r. i przyznał M. C. prawo do emerytury za okres od dnia 22 listopada 2012 r. do dnia 30 listopada 2013 r.

Sąd Apelacyjny w (...) uwzględnił apelację organu rentowego, w rezultacie zmienił wyrok Sądu pierwszej instancji i oddalił odwołanie.

Rozstrzygnięcie zapadło w ustalonym przez Sąd Okręgowy stanie faktycznym. Wynika z niego, że wnioskodawczyni, urodzona w dniu 22 maja 1949 r., na stałe mieszka w Szwecji. W dniu 20 lutego 2009 r. złożyła wniosek o przyznanie prawa do emerytury. Decyzją z dnia 1 kwietnia 2010 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych przyznał ubezpieczonej świadczenie w wysokości proporcjonalnej od dnia 1 lutego 2009 r. Decyzją z dnia 18 sierpnia 2010 r. organ rentowy z urzędu wstrzymał M. C. dalszą wypłatę emerytury od 1 września 2010 r. Następnie, decyzją z dnia 23 sierpnia 2010 r. przyznano ubezpieczonej prawo do emerytury od 22 maja 2009 r., to jest od osiągnięcia wieku emerytalnego. Kolejną decyzją z dnia 21 września 2011 r. organ rentowy z urzędu wstrzymał wnioskodawczyni od dnia 1 października 2011 r. dalszą wypłatę emerytury, z uwagi na kontynuację zatrudnienia. Organ rentowy wskazał, że w celu podjęcia wypłaty emerytury, ubezpieczona winna przedłożyć świadectwo pracy lub zaświadczenie potwierdzające fakt rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą, na rzecz którego wykonywała pracę bezpośrednio przed dniem nabycia prawa do emerytury.