Wyrok SN z dnia 7 grudnia 2017 r., sygn. II CSK 77/17

Przedstawienie dzieła do odbioru nie oznacza, ani jego oddania w rozumieniu art. 642 § 1 k.c., ani jego wydania w rozumieniu art. 643 i art. 646 k.c.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Katarzyna Tyczka-Rote (przewodniczący)

SSN Jan Górowski

SSN Zbigniew Kwaśniewski (sprawozdawca)

w sprawie z powództwa H. R. przeciwko H. Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w S. o zapłatę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 7 grudnia 2017 r., skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Okręgowego w S. z dnia 19 sierpnia 2016 r., sygn. akt VIII Ga (...),

oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Sąd pierwszej instancji uwzględnił na podstawie art. 627 k.c. w zw. z art. 642 k.c. powództwo o zapłatę przyjmującego zamówienie przeciwko zamawiającemu dzieło i zasądził kwotę 56.216,65 zł tytułem wynagrodzenia za montaż linii do produkcji szyb. Ustalił, że powód miał linię przede wszystkim zmontować, a nie uruchamiać, wobec czego należy mu się wynagrodzenie za wykonanie dzieła.

Apelację pozwanej Spółki uwzględnił Sąd Okręgowy wyrokiem reformatoryjnym w ten sposób, że powództwo oddalił. Uznał za prawidłową kwalifikację umowy łączącej strony jako umowy o dzieło, ale uzupełnił ustalenia Sądu I instancji, a także dokonał odmiennych ustaleń i ocen prawnych.

Dokonując wykładni postanowień umowy z zastosowaniem obiektywnego wzorca wykładni Sąd odwoławczy uznał, że wolą stron umowy o dzieło był montaż linii w połączeniu z jej uruchomieniem, rozumianym jako postawienie linii w gotowości do rozpoczęcia pracy w ruchu ciągłym po wykonaniu czynności oprogramowania. Za przedmiot umowy uznał więc Sąd drugiej instancji instalację linii połączoną z naprawami maszyn wraz z doprowadzeniem maszyn do stanu gotowości do rozruchu.