Wyrok SN z dnia 13 października 2017 r., sygn. I CSK 75/17

Organizując system opieki zdrowotnej przez zawieranie umów ze świadczeniodawcami Fundusz posługuje się instrumentami prawa cywilnego. Charakter cywilnoprawny należało przypisać również wynagrodzeniu, do którego zapłaty ustawowo obowiązany jest Fundusz na podstawie art. 19 ust. 4 u.ś.o.z. W konsekwencji, stosownie do art. 481 § 1 k.c., w razie opóźnienia w zapłacie tego wynagrodzenia podmiotowi, który udzielił świadczenia w warunkach określonych w tym przepisie, należą się odsetki za czas opóźnienia.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Marta Romańska (przewodniczący)

SSN Paweł Grzegorczyk (sprawozdawca)

SSN Bogumiła Ustjanicz

w sprawie z powództwa A. S.A. w U. przeciwko Narodowemu Funduszowi Zdrowia (...) Oddziałowi Wojewódzkiemu w K. o zapłatę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 13 października 2017 r., skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Apelacyjnego w (...) z dnia 5 września 2016 r., sygn. akt VI ACa (...),

1. oddala skargę kasacyjną;

2. oddala wniosek pozwanego o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

A. Spółka Akcyjna w U. wytoczyła przeciwko Narodowemu Funduszowi Zdrowia (...) Oddziałowi Wojewódzkiemu w K. pozew o zapłatę kwoty 4 809 096 zł z odsetkami szczegółowo wskazanymi w petitum pozwu z tytułu wynagrodzenia należnego na podstawie art. 19 ust. 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (jedn. tekst: Dz. U. z 2016 r., poz. 1793 ze zm., dalej - "u.ś.o.z.").

Sąd pierwszej instancji - Sąd Okręgowy w W. ustalił, że powódka jest podmiotem, który założył Kliniki Serca (...). W okresie od czerwca do grudnia 2010 r. powódka, w ramach prowadzonego przez siebie niepublicznego zakładu opieki zdrowotnej w S., działając bez zawartej umowy o udzielanie świadczeń zdrowotnych z pozwanym, udzielała świadczeń z zakresu kardiologii, wystawiła za nie faktury i zwróciła się do pozwanego o ich zapłatę, powołując się na art. 19 ust. 4 u.ś.o.z., art. 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (jedn. tekst: Dz. U. z 2007 r., nr 14, poz. 89 - obecnie uchylona) oraz art. 30 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (jedn. tekst: Dz. U. z 2017 r., poz. 125, dalej - "u.z.l.l.d."). Należący do powódki zakład, który udzielał świadczeń zdrowotnych, mieścił się w tym samym budynku, w którym znajdował się publiczny zakład opieki zdrowotnej w S., dysponujący umową o udzielanie świadczeń zdrowotnych w zakresie kardiologii. Zakład ten w czasie objętym żądaniem pozwu był gotowy udzielać tych świadczeń.