Wyrok SN z dnia 2 marca 2016 r., sygn. III PK 79/15

Niezapewnienie przez pracodawcę pracownikowi - kierowcy samochodu ciężarowego podczas wykonywania przewozów w transporcie międzynarodowym bezpłatnego noclegu w rozumieniu § 9 ust. 4 rozporządzenia z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju, powoduje, iż pracownikowi przysługuje zwrot kosztów noclegu na warunkach i w wysokości określonych w § 9 ust. 1 -3 tego rozporządzenia albo na korzystniejszych warunkach i wysokości, określonych w umowie o pracę, układzie zbiorowym pracy lub innych przepisach prawa pracy.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Józef Iwulski (przewodniczący)

SSN Dawid Miąsik

SSN Małgorzata Wrębiakowska-Marzec (sprawozdawca)

w sprawie z powództwa M. B. przeciwko F. Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w S. o zapłatę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 2 marca 2016 r., skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w G. z dnia 27 stycznia 2015 r.,

uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Okręgowemu w G. do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 10 lutego 2014 r. Sąd Rejonowy w S. oddalił powództwo M.B. przeciwko F. Spółce z o.o. o ryczałty za noclegi.

Podstawę rozstrzygnięcia stanowiły następujące ustalenia. Powód był zatrudniony w pozwanej Spółce w okresie od 17 lutego 2012 r. do 3 sierpnia 2013 r. na podstawie umowy o pracę zawartej na czas określony na stanowisku kierowcy. W okresie zatrudnienia świadczył pracę jako kierowca w transporcie międzynarodowym, nocując w kabinie samochodu. W dniu zawarcia umowy o pracę powód podpisał oświadczenie o zapoznaniu się z treścią obowiązującego u pracodawcy regulaminu wynagrodzeń. Postanowienie art. 5 tego regulaminu w brzmieniu obowiązującym w okresie zatrudnienia powoda stanowiło, że pracownikom wykonującym zadania służbowe poza granicami Polski przysługują diety według następujących stawek: od poniedziałku do niedzieli oraz we wszystkie dni ustawowo wolne od pracy trwające powyżej 12 godzin - 120 zł, od 8 do 12 godzin - 80 zł, poniżej 8 godzin - 56 zł. W myśl art. 6 ust. 1 regulaminu, pracownikom wykonującym zadania służbowe poza granicami Polski przysługuje, między innymi, ryczałt za nocleg w wysokości 40 zł. Takie brzmienie art. 5 i 6 regulaminu wynagrodzeń obowiązywało w pozwanej Spółce od 1 stycznia 2012 r. Strona pozwana wypłacała powodowi należności z tytułu ryczałtów za noclegi do 20-go dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który należności te przysługiwały. Wypłat tych dokonywano przelewem, łącznie z wypłatami z tytułu diet, wskazując jako tytuł przelewu ogólnie - "diety". Diety były wypłacane w stawkach 120 zł za podróż trwającą powyżej 12 godzin, zaś ryczałty w kwocie 40 zł za nocleg.