Wyrok SN z dnia 20 kwietnia 2016 r., sygn. II UK 194/15

Przy ustalaniu prawa do emerytury i renty oraz obliczaniu ich wysokości, uwzględnia się okresy składkowe, choćby płatnik nie opłacił należnych składek za ubezpieczonego, który podlegał obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym w tych okresach (a contrario do art. 5 ust. 4 ustawy o emeryturach i rentach).

Biuletyn SN Izby Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych nr 4/2016

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Zbigniew Myszka (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Piotr Prusinowski

SSN Jolanta Strusińska-Żukowska

w sprawie z wniosku O. P. reprezentowanego przez przedstawiciela ustawowego B. G. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych z udziałem zainteresowanego "O." Spółka z .o. w G. o prawo do renty rodzinnej, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 20 kwietnia 2016 r., skargi kasacyjnej organu rentowego od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 17 grudnia 2014 r.,

oddala skargę.

Uzasadnienie

Sąd Apelacyjny Wydział III Pracy i Ubezpieczeń Społecznych wyrokiem z dnia 17 grudnia 2014 r., na skutek apelacji małoletniego O. P., reprezentowanego przez przedstawiciela ustawowego (matkę) B. G., zmienił wyrok Sądu Okręgowego w G. Wydział VII Pracy i Ubezpieczeń Społecznych oddalającego odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i przyznał małoletniemu prawo do renty rodzinnej od 1 września 2011 r., nie stwierdzając odpowiedzialności organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji oraz zasądzając na rzecz wnioskodawcy kwotę 270 zł tytułem zwrotu kosztów procesu za drugą instancję.

W sprawie tej ustalono, że A. P., urodzony 21 listopada 1980 r., ojciec małoletniego O. P. (ur. 2005 r.), zmarł 10 lipca 2011 r. Matka dziecka wystąpiła do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o przyznanie dziecku renty rodzinnej. Organ rentowy decyzją z 24 października 2011 r. odmówił O. P. prawa do renty rodzinnej po zmarłym ojcu podnosząc, że zmarły w chwili śmierci nie spełniał warunków wymaganych do przyznania mu renty z tytułu niezdolności do pracy, ponieważ w dziesięcioleciu przed dniem zgonu nie udokumentowano jego pięcioletniego okresu składkowego i nieskładkowego, a jedynie 4 lata, 6 miesięcy i 25 dni. Odwołanie od decyzji złożyła matka małoletniego, kwestionując prawidłowość dokonanych przez organ rentowy ustaleń w zakresie długości okresów składkowych i nieskładkowych A. P. Wskazała, że faktyczny okres ubezpieczenia trwał od 1 września do 30 listopada 2003 r. (a nie jak uznał organ rentowy od 1 września do 31 października 2003 r.), od 12 listopada 2004 r. do 2 lipca 2005 r. (a nie od 12 listopada 2004 r. do 30 czerwca 2005 r.), od 21 czerwca do 15 września 2006 r. (a nie od 21 czerwca do 31 sierpnia 2006 r.) oraz od 1 grudnia 2010 r. do 28 lutego 2011 r. (a nie od 1 grudnia 2010 r. do 25 lutego 2011 r.), co skutkowało bezpodstawnym zaniżeniem okresu składkowego i nieskładkowego. Dodatkowo wskazała, że organ rentowy w sposób nieprawidłowy obliczył okres składkowy i nieskładkowy od 1 września 2006 r. do 3 lutego 2007 r. oraz niezasadnie pominął okres ubezpieczenia od 26 lutego do 5 lipca 2011 r. Organ rentowy po ponownej analizie skorygował staż pracy A. P. zaliczając do stażu pracy okres od 1 sierpnia do 16 sierpnia 2005 r. oraz od 21 czerwca do 25 sierpnia 2006 r., ale podtrzymał stanowisko, że zmarły nie legitymował się 5 letnim okresem ubezpieczenia w ostatnim dziesięcioleciu przed jego zgonem, w szczególności odmówił uwzględnienia okresu wykonywania pracy na podstawie umowy zatrudnienia w "O." sp. z. o.o., która zgłosiła go do ubezpieczeń dopiero 19 listopada 2011 r., czyli jego śmierci.