Wyrok SN z dnia 16 listopada 2016 r., sygn. I CSK 780/15

1. Odrzucając stosowanie wykładni ścisłej (zawężającej), jak też przeciwnie - rozszerzającej, która miałaby na celu utrzymanie za wszelką cenę kognicji sądu polubownego, należy wykładać umowę arbitrażową w sposób, który zapewni odczytanie zgodnej woli stron oraz jej poszanowanie.

2. Strony zamieszczając w umowie arbitrażowej określone postanowienia muszą być świadome ich znaczenia i konsekwencji, które mogą one wywołać. Zamieszczając w umowie arbitrażowej stosunkowo krótki termin na wydanie orzeczenia strony powinny zatem przewidywać, że jego dotrzymanie może okazać się trudne, czy wręcz niemożliwe. Podobnie, strony powinny zdawać sobie sprawę, że w takim ujęciu samo postępowanie arbitrażowe będzie wymagało od nich szczególnej staranności i sprawnego - niezwłocznego dokonywania czynności procesowych.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Anna Kozłowska (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Marian Kocon

SSN Władysław Pawlak

w sprawie ze skargi Agencji Nieruchomości Rolnych przy udziale przeciwnika skargi P. W. o uchylenie wyroku częściowego i wstępnego Sądu Polubownego ad hoc przy Okręgowej Izbie Radców Prawnych w G. z dnia 11 lutego 2013 r., po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 16 listopada 2016 r., skargi kasacyjnej przeciwnika skargi od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 18 czerwca 2015 r., sygn. akt I ACa (...),

1. oddala skargę kasacyjną,

2. zasądza od P. W. na rzecz Agencji Nieruchomości Rolnych kwotę 600 (sześćset) zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 21 lipca 2014 r. Sąd Okręgowy w W., po rozpoznaniu skargi Agencji Nieruchomości Rolnych o uchylenie wyroku wstępnego i częściowego Sądu Polubownego ad hoc z siedzibą przy Okręgowej Izbie Radców Prawnych w G. z dnia 11 lutego 2013 r. w sprawie sygn. (...), wydanego w sprawie z powództwa P. W. przeciwko skarżącej, o ustalenie i odszkodowanie, uchylił ten wyrok w zakresie punktu drugiego w części dotyczącej roszczenia o odszkodowanie z tytułu poniesionych przez powoda nakładów i utraconych korzyści z umowy dzierżawy zawartej przez strony w roku 1993, w pozostałej zaś części skargę o uchylenie tego wyroku oddalił. W motywach rozstrzygnięcia Sąd Okręgowy ustalił, że strony w dniu 25 lipca 1994 r. zawarły umowę dzierżawy gruntu o powierzchni 181,17 ha położonego w gminie D. W umowie tej, zawartej na okres do 30 września 2004 r. z możliwością przedłużenia o kolejne 10 lat, strony dokonały zapisu, że wszelkie spory rozstrzygane będą przez sąd polubowny. W § 17 ust. 1 umowy strony postanowiły, że wszelkie spory mogące powstać w trakcie wykonywania umowy podają pod rozstrzygnięcie sądu polubownego, a w ust. 3 zamieszczono postanowienie, że: "sąd polubowny obowiązany jest rozstrzygnąć sprawę najpóźniej w ciągu 2 tygodni od wniesienia pozwu przez którąkolwiek ze stron. Rozprawa odbywa się bez względu na stanowisko stron".