Wyrok SN z dnia 8 września 2015 r., sygn. I UK 430/14

Utrata zdolności do pracy nie może być utożsamiana z niezdolnością do wykonywania ostatniego z dotychczasowych zatrudnień, jeżeli pracownik może podjąć pracę zgodnie z poziomem posiadanych kwalifikacji. Przez kwalifikacje zawodowe należy rozumieć zarówno kwalifikacje formalne, czyli przygotowanie zawodowe udokumentowane świadectwami ukończenia nauki, dyplomami, zaświadczeniami, a także kwalifikacje rzeczywiste w postaci doświadczenia i praktyki zawodowej, które bez potrzeby przekwalifikowania zawodowego pozwalają podjąć pracę w innych warunkach i na innym stanowisku niż zajmowanym przed uzyskaniem świadczeń rentowych, ale zgodnym z poziomem posiadanych kwalifikacji zawodowych.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jolanta Frańczak (przewodniczący)

SSN Romualda Spyt

SSN Jolanta Strusińska-Żukowska (sprawozdawca)

w sprawie z odwołania A. P. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w N. o rentę z tytułu niezdolności do pracy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 8 września 2015 r., skargi kasacyjnej ubezpieczonej od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 21 maja 2014 r.,

oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Sąd Apelacyjny - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych wyrokiem z dnia 21 maja 2014 r. oddalił apelację ubezpieczonej A. P. od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w N. z dnia 7 sierpnia 2013 r., oddalającego wniesione przez nią odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w N. z dnia 15 września 2011 r., odmawiającej jej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wobec uznania przez komisję lekarską ZUS orzeczeniem z dnia 8 września 2011 r., iż nie jest osobą niezdolną do pracy.

Sąd Okręgowy ustalił, że wnioskodawczyni A. P., urodzona 6 października 1957 r., posiada wykształcenie podstawowe, ostatnio przed przyznaniem prawa do renty pracowała na stanowisku obuwnika-montażysty. W 1989 r. rozpoczęła pracę w Zakładach Przemysłu Skórzanego P., a następnie pracowała w firmie "W.", gdzie wykonywała czynności na stanowisku obuwnika-montażysty, polegające na gumowaniu butów i podeszw przy taśmie produkcyjnej w pozycji stojącej. W dniu 26 marca 1996 r. uległa wypadkowi w drodze do pracy. W okresie od 28 marca 2000 r. do 31 października 2009 r. pobierała rentę z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem w drodze do pracy. Prawomocnym wyrokiem z dnia 24 lutego 2011 r., Sąd Okręgowy w N. oddalił odwołanie wnioskodawczyni od decyzji organu rentowego odmawiającej przyznania jej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem w drodze do pracy na dalszy okres.