Wyrok SN z dnia 24 czerwca 2014 r., sygn. I CSK 478/13

Użycie w art. 216 ust. 2 pkt 3 u.g.n. ogólnego pojęcia nabywanie nieruchomości sprawia, że należy nim objąć każdy przypadek odjęcia dotychczasowemu właścicielowi (uprawnionemu) jego prawa na podstawie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości, niezależnie od tego, czy nastąpiło to w drodze decyzji administracyjnej czy umowy.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jan Górowski (przewodniczący)

SSN Marta Romańska (sprawozdawca)

SSN Hubert Wrzeszcz

Protokolant Justyna Kosińska

w sprawie z powództwa T. B. przeciwko Gminie Miasto R. o odszkodowanie, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Cywilnej w dniu 24 czerwca 2014 r., skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 6 marca 2013 r.,

1) oddala skargę kasacyjną;

2) zasądza od strony pozwanej na rzecz powódki kwotę 5.400 (pięć tysięcy czterysta) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Powódka T. B. wniosła o zasądzenie od Gminy Miasta R. kwoty 600.000 zł tytułem odszkodowania za szkodę polegającą na niemożliwości zrealizowania roszczenia o zwrot nieruchomości sprzedanej Skarbowi Państwa na cele wywłaszczeniowe i niewykorzystanej na te cele. Podstawą roszczenia był art. 417 k.c.

Pozwana Gmina Miasta R. wniosła o oddalenie powództwa. Zarzuciła, że nieruchomość kupiona przez Skarb Państwa od poprzednika prawnego powódki umową z 23 grudnia 1986 r. nie była nieruchomością wywłaszczoną. Pozwana nie miała zatem obowiązku powiadamiania poprzedniego właściciela lub jego spadkobierców o zamiarze jej sprzedaży, a powódce nie przysługiwało prawo domagania się jej zwrotu.

Wyrokiem z 25 listopada 2010 r. Sąd Okręgowy w R. oddalił powództwo. Sąd Okręgowy ustalił, że ojciec powódki umową z 23 grudnia 1986 r. sprzedał Skarbowi Państwa nieruchomość stanowiącą działkę nr 46 R. -S. o pow. 0,4747 ha za cenę 1.732.655 zł na potrzeby budowy osiedla mieszkaniowego. Umowa zawarta została dobrowolnie, po uzgodnieniu ceny i bez zastrzeżenia, że nabywca przeznaczy nieruchomość na określone cele. Sąd Okręgowy uznał, że następcom prawnym sprzedającego nie przysługuje roszczenie o zwrot nieruchomości na postawie art. 136 ust. 2 ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (jedn. tekst: Dz. U z 2010 r. Nr 102, poz. 651 ze zm.; dalej: "u.g.n."), a zatem pozwana Gmina przed zawarciem umów sprzedaży nieruchomości z osobą trzecią nie była zobligowana do wyczerpania procedury określonej w art. 136 ust. 2 u.g.n. Nie popełniła zatem deliktu na szkodę powódki.