Wyrok SN z dnia 21 czerwca 2013 r., sygn. I CSK 624/12

Zgodnie z art. 444 § 2 k.c., renta należy się poszkodowanemu gdy wykaże on, że utracił zdolności zarobkowania oraz widoki na przyszłość, a także, iż zwiększyły się jego potrzeby wywołane uszkodzeniem ciała lub rozstrojem zdrowia. Nie wystarczy więc sama utrata zdrowia spowodowane wypadkiem.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie :

SSN Marta Romańska (przewodniczący)

SSN Grzegorz Misiurek

SSN Józef Frąckowiak (sprawozdawca)

w sprawie z powództwa A. K. przeciwko C. Towarzystwu Ubezpieczeń S.A. o zapłatę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 21 czerwca 2013 r., skargi kasacyjnej powódki od wyroku Sądu Apelacyjnego w [...] z dnia 29 grudnia 2011 r.,

oddala skargę kasacyjną i nie obciąża strony powodowej kosztami postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym przez powódkę A. K. wyrokiem z dnia 29 grudnia 2011 r. Sąd Apelacyjny zmienił wyrok Sądu Okręgowego w W. z dnia 25 marca 2011 r. w ten sposób, że zasądził od C. Towarzystwa Ubezpieczeń S.A. na rzecz powódki tytułem zadośćuczynienia kwotę 40 000 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 25 maja 2006 r. do dnia zapłaty i oddalił powództwo w pozostałym zakresie. W sprawie tej ustalono co następuje.

W dniu 24 lipca 1993 r. powódka jako pasażerka samochodu osobowego została poszkodowana w wypadku komunikacyjnym. Doznała poważnych obrażeń: złamania żeber, prawostronnej odmy opłucnej, złamania obu kości podudzia prawego z przemieszczeniem. Sąd Okręgowy wyrokiem z dnia 23 sierpnia 2000 r. zasądził na rzecz powódki od pozwanego Towarzystwa Ubezpieczeń C. kwotę 59 122,72 złotych, w tym kwotę 28 295,86 złotych tytułem odszkodowania, a kwotę 30 826,86 złotych tytułem zadośćuczynienia oraz kwotę 450 złotych miesięcznie tytułem renty począwszy od 1 września 2000 roku, oddalając powództwo w pozostałym zakresie. Sąd Apelacyjny wyrokiem z dnia 2 lutego 2001 roku oddalił apelację powódki.

Powódka od 1997 roku jest leczona psychiatrycznie z powodu zespołu depresyjnego oraz cerebrastenii pourazowej; po 2000 roku kilkakrotnie przebywała na oddziałach psychiatrycznych. U powódki rozpoznano także uzależnienie od alkoholu oraz nadużywania leków psychotropowych; w związku z czym odbywała leczenie w specjalistycznych ośrodkach. W dniu 28 grudnia 2002 roku powódka po próbie samobójczej - zamierzonym zatruciu lekami została przyjęta na Oddział II Wewnętrzny Szpitala Kolejowego w [...]. Powódka pozostawała również pod opieką lekarza ortopedy, w grudniu 2004 roku przeszła zabieg uzupełnienia ubytku chrząstki stawowej. W dniu 6 maja 2005 roku z uwagi na zerwanie prawego stawu kolanowego powódka poddana została zabiegowi plastyki prawego kolana, w okresie od 30 maja do 8 sierpnia 2005 roku korzystała z rehabilitacji, która przyniosła lekką poprawę po tym zabiegu. W okresie od 24 października do 17 listopada 2005 roku przechodziła kolejne zabiegi usprawniające prawe kolano. Ponadto powódka miała problemy z zajściem i utrzymaniem ciąży - kilkakrotnie poroniła, poddana była leczeniu bezpłodności.