Wyrok SN z dnia 8 maja 2012 r., sygn. I PK 183/11

Roszczenie przewidziane w art. 8 ust. 3 ustawy z 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych ma charakter szczególny i przepis będący jego podstawą musi być ściśle interpretowany. Przede wszystkim oznacza to, że sankcjonowane w ten sposób mogą być tylko przypadki wydatkowania środków niezgodnie z przepisami ustawy, przez co należy rozumieć ustawę o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych.

 Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie :

SSN Małgorzata Gersdorf (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Bogusław Cudowski

SSN Roman Kuczyński

w sprawie z powództwa Komisji Zakładowej WZZ "Sierpień 80" w KWK "P." przeciwko Kompanii Węglowej SA Oddziałowi KWK "P." o zwrot środków na rzecz Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 8 maja 2012 r., skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 26 maja 2011 r., uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Apelacyjnemu do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Pozwem z dnia 7 lipca 2010 r. Komisja Zakładowa WZZ „Sierpień 80” w KWK „P.” domagała się zwrotu Zakładowemu Funduszowi Świadczeń Socjalnych wydatkowanych środków z tego Funduszu niezgodnie z regulaminem Funduszu. Roszczenie odnosiło się do przekazanych kwot na rzecz Towarzystwa Wędkarskiego i Stowarzyszenia Wędkarskiego. Kwota roszczenia ustalona została na 140.000 złotych. Okręgowy Inspektor Pracy w piśmie z dnia 28 kwietnia 2010 r. stwierdził niezgodność z prawem działania pracodawcy i przekazania środków przez Kompanię Węglową SA Oddział KWK „P.” na rzecz Towarzystwa Wędkarskiego oraz Stowarzyszenia Wędkarskiego. Komisja Zakładowa WZZ „Sierpień 80” w KWK „P.” za podstawę prawną swego roszczenia podał art. 8 ust. 3 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (tekst jednolity: Dz. U. Nr 70 z 1996 r. poz. 335 zwana dalej „ustawą o funduszu socjalnym”).