Postanowienie SN z dnia 10 grudnia 2009 r., sygn. I KZP 26/09

Przepis art. 75 § 1 k.k. stanowi podstawę zarządzenia wykonania kary wyłącznie wówczas, gdy za popełnione przez skazanego w okresie próby określone umyślne przestępstwo podobne wymierzona została kara pozbawienia wolności, a nie znajduje on zastosowania, jeżeli za to przestępstwo wymierzona została kara ograniczenia wolności, która - na podstawie art. 87 k.k. - stała się elementem składowym kary łącznej pozbawienia wolności.

Sąd Najwyższy - Izba Karna w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SN Tomasz Grzegorczyk

Sędziowie SN: Rafał Malarski

Roman Sądej (sprawozdawca)

Protokolant: Łukasz Majewski

przy udziale prokuratora Prokuratury Krajowej - Aleksandra Herzoga

w sprawie Łukasza M.

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 10 grudnia 2009 r.,

przekazanego na podstawie art. 441 § 1 k.p.k. przez Sąd Okręgowy w Ś. postanowieniem z dnia 10 września 2009 r., sygn. akt V Kzw 358/09, zagadnienia prawnego wymagającego zasadniczej wykładni ustawy:

„Czy podstawą do obligatoryjnego zarządzenia warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności (art. 75 § 1 k.k.) może być skazanie na karę łączną pozbawienia wolności, wydaną w trybie art. 87 k.k. w przypadku gdy podobne przestępstwo umyślne, będące podstawą zarządzenia, wchodzące w skład tej kary łącznej, zagrożone jest jedynie karą ograniczenia wolności?”

postanowił:

odmówić podjęcia uchwały.

UZASADNIENIE