Wyrok SN z dnia 25 lutego 2009 r., sygn. II PK 186/08

Nie korzysta z ochrony (art. 8 k.p.) nieuzasadnione wypowiedzenie przez pracodawcę wieloletniej umowy o pracę na czas określony, jeżeli umowa ta została narzucona przez pracodawcę razem z klauzulą dopuszczalności jej wypowiedzenia (art. 33 k.p.) wyłącznie po to, ażeby pracodawca dysponował nieskrępowaną możliwością rozwiązania stosunku pracy.

Przewodniczący SSN Jerzy Kwaśniewski (sprawozdawca), Sędziowie: SN Małgorzata Gersdorf, SA Maciej Pacuda.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 25 lutego 2009 r. sprawy z powództwa Radosława J. przeciwko K.+N. Spółce z o.o. w G. o zapłatę, na skutek skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 8 lutego 2008 r. [...]

oddalił skargę kasacyjną i zasądził od strony pozwanej na rzecz powoda 900 zł (dziewięćset) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 10 października 2007 r. Sąd Rejonowy-Sąd Pracy w Środzie Wielkopolskiej w sprawie z powództwa Radosława J. przeciwko K.+N. Spółce z o.o. w G. o zapłatę zasądził od pozwanej na rzecz powoda: 16.000 zł tytułem odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę; 8.000 zł tytułem odprawy pieniężnej; w pozostałej części powództwo oddalił. Podstawę faktyczną powyższego wyroku stanowiły następujące ustalenia. W dniu 8 grudnia 2005 r. powód podpisał umowę z dnia 1 grudnia 2005 r., na podstawie której został zatrudniony u pozwanej od dnia 1 stycznia 2006 r. na stanowisku koordynatora spedycji krajowej. Pierwsze trzy miesiące określono jako okres próbny, a dalsze jako czas trwania umowy o pracę na czas określony do dnia 31 marca 2016 r. z wynagrodzeniem miesięcznym brutto w wysokości 8.000 zł i z możliwością jej wcześniejszego rozwiązania za dwu-tygodniowym okresem wypowiedzenia. W dniu 7 kwietnia 2006 r. powód podpisał aneks numer 1 do umowy o pracę, w którym wskazano, że w okresie zatrudnienia powód ma prawo otrzymać każdego roku dodatkowe wynagrodzenie w postaci bonu-sów zadaniowych, każdy w kwocie miesięcznego wynagrodzenia. Bonusy miały być płatne każdorazowo w następnym roku po rozliczeniu roku kalendarzowego, na który były wyznaczone zadania. Określając wysokość bonusu za palety wskazano, że po zakończeniu 2006 r., powód może otrzymać dodatkowe wynagrodzenie pod warunkiem osiągnięcia stosownych wskaźników. W dniu 2 października 2006 r. powód otrzymał dwa pisma z datą23 września 2006 r. informujące go, że w dniu 31 października 2006 r. przewidywane jest przejście zakładu pracy na nowego pracodawcę - A.L.P. Spółkę z o.o. w W. Przejście to miało nastąpić na podstawie art. 23 k.p. Dział, którym kierował powód, nosił skrót FD i w jego skład wchodziła tak zwana drobnica DW oraz samochody cało pojazdowe - DT. Na dzień 31 grudnia 2006 r. w schemacie organizacyjnym pozwanej nadal wykazano stanowisko powoda jako nieobsadzone. Stan zatrudnienia u pozwanej na dzień 31 grudnia 2006 r. wynosił 504 pracowników. Od września 2006 r. pozwana zatrudniała 504 osoby, a zwolniła 43. Na czas określony pozwana zatrudniała 406 osób, a na czas nieokreślony 62 osoby. W dniu 29 listopada 2006 r. powód otrzymał od pozwanej pisemną decyzję o rozwiązaniu z nim umowy o pracę za wypowiedzeniem z zachowaniem dwutygodniowego okresu wypowiedzenia ze skutkiem na dzień 16 grudnia 2006 r. Pozwana nie wskazała przyczyny wypowiedzenia umowy o pracę. W okresie wypowiedzenia powód korzystał z urlopu wypoczynkowego, następnie został zwolniony z obowiązku wykonywania pracy.