Postanowienie SN z dnia 22 października 2009 r., sygn. III CZP 75/09

Brak jest w orzecznictwie Sądu Najwyższego wątpliwości co do niedopuszczalności waloryzacji świadczeń pieniężnych wynikających z obligacji skarbowych, z powodu utraty ich wartości wskutek oddziaływania przepisów dekretu oraz ustawy o zmianie systemu pieniężnego. Oba akty prawne wywarły skutki z chwilą swego wejścia w życie przekształcając w przewidziany w nich sposób treść normowanych zobowiązań pieniężnych, a takiego skutku, będącego wyrazem woli ustawodawcy, nie można modyfikować następczo przez zastosowanie instrumentu waloryzacji.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Dariusz Zawistowski (przewodniczący)

SSN Iwona Koper

SSN Zbigniew Kwaśniewski (sprawozdawca)

Protokolant Iwona Budzik

w sprawie z powództwa Zdzisława W.

przeciwko Skarbowi Państwa reprezentowanemu przez Ministra Finansów

o zapłatę,

na posiedzeniu jawnym w Izbie Cywilnej

w dniu 22 października 2009 r.,

na skutek zagadnienia prawnego przedstawionego 

przez Sąd Apelacyjny w W.

postanowieniem z dnia 30 czerwca 2009 r., sygn. akt I ACa 256/09,:

„Czy pojęcie „istotnej zmiany siły nabywczej pieniądza po powstaniu zobowiązania" stanowiące w myśl art. 358 § 3 k.c. przesłankę waloryzacji przez sąd świadczenia pieniężnego obejmuje również przypadki, w których do utraty lub znacznego obniżenia wartości świadczenia doszło na skutek oddziaływania powszechnie obowiązujących przepisów prawa w postaci dekretu z dnia 27 lipca 1949 r. o zaciąganiu nowych i określaniu wysokości nie umorzonych zobowiązań pieniężnych (Dz. U. Nr 45, poz. 332) oraz ustawy z dnia 28 października 1950 r. o zmianie systemu pieniężnego (Dz. U. Nr 50 poz. 459 ze zm.)?"