Wyrok SN z dnia 27 sierpnia 2008 r., sygn. IV KK 64/08

Potwierdzenie braku zadłużenia firmy (prowadzonej przez oskarżonego), nie daje odpowiedzi na pytanie, czy zawierając umowę z A. K. skazany miał zamiar się z niej wywiązać. Dla poczynienia ustaleń w tej materii niezbędna był całościowa analiza zachowania (oskarżonego). (…) skazany zakupiony od pokrzywdzonego towar niezwłocznie sprzedawał po niższych cenach (…) i (…) prowadząc indywidualną działalność gospodarczą był znacznie zadłużony, co zataił przed A.K. Dawało to (…) pełny obraz zamiaru, jakim kierował się skazany zawierając przedmiotową umowę.

 Z uzasadnienia:

„Sąd Rejonowy w C. wyrokiem z dnia 25 sierpnia 2006 r., IV K 326/04, uznał B.S. za winnego tego, że w okresie od listopada 2001 r. do maja 2002 r. w C., działając czynem ciągłym, w realizacji z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, jako prezes zarządu i jedyny wspólnik firmy „E.” sp. z o.o. w K. K., wprowadził w błąd przedstawicieli firmy „E.” sp. z o.o. z/s w C. co do zamiaru i możliwości zapłaty za towary pobrane na podstawie faktur z odroczonym terminem płatności doprowadzając tym samym do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w wysokości 1.482.144,35 zł na szkodę A. K., tj. przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i za to na podstawie art. 294 § 1 k.k. wymierzył mu karę 2 lat pozbawienia wolności. Nadto, na podstawie art. 46 § 1 k.k. B. S. został zobowiązany do naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem poprzez zapłatę na rzecz A. K. kwoty 1.482.144,35 zł.