Postanowienie SN z dnia 5 grudnia 2007 r. sygn. V KK 120/07

Istotą współsprawstwa bowiem jest realizacja części znamion czynu zabronionego, jak również przyczynienie się do realizacji takiego czynu, w sensie wzajemnego dopełniania się zachowań poszczególnych sprawców. Zachowanie współsprawcy polega na tym, że działa on z zamiarem wspólnej realizacji znamion czynu, na wspólny rachunek, zgodnie z przyjętym podziałem ról.

Z uzasadnienia

Prokuratur Rejonowy w G. oskarżył J. W. W. o to, że w okresie 03 grudnia 2002 r. do 5 grudnia 2002 r. w L. i w Ł., działając wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, posługując się podrobionymi dokumentami tożsamości i innymi dokumentami, doprowadził „P. M.-T.” Sp. z o.o. w L. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o znacznej wartości, w postaci 72 ton miedzi o łącznej wartości netto 456 496,35 zł, wprowadzając w błąd pracowników wspomnianej spółki co do zamiaru przetransportowania tej miedzi do H. M. N. „S.”, czym działał na szkodę spółki „P. M.-T.” Sp. z .o.o. z siedzibą w L., tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.