Postanowienie SN z dnia 3 kwietnia 2007 r. sygn. II KK 69/06

W myśl art. 12 k.k. sprawca czynu ciągłego musi realizować składające się na czyn ciągły zachowania ze z góry podjętym zamiarem, a w tym wypadku nic nie wskazuje, by S. N. dokonując - skrótowo rzecz ujmując - w dniu 7 lipca 1995 r. przemycenia samochodów pochodzących z kradzieży działał z „góry powziętym zamiarem” obejmującym wszystkie zindywidualizowane działania.

Z uzasadnienia:

„S. N. był oskarżony o popełnienie dwóch przestępstw z art. 291 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. polegających na tym, że:

a) w dniu 7 lipca 1995 r. w B. działając wspólnie i w porozumieniu z M. K. i J. F. pomógł w zbyciu pochodzącego z kradzieży samochodu marki „Audi 80 Avant” o wartości 67.200 zł w ten sposób, że przekroczył tym pojazdem granicę państwową posługując się przy tym podrobionym dowodem rejestracyjnym i paszportem wystawionym na nazwisko K. K.,