Wyrok SN z dnia 16 stycznia 2007 r. sygn. V KK 404/06

Z uzasadnienia

Kasacja Prokuratora Generalnego wniesiona na niekorzyść J. W. okazała się zasadna, a zawarty w zmodyfikowanej postaci wniosek o uchylenie zaskarżonego wyroku - ograniczony do części rozstrzygającej o karze - i przekazanie sprawy sądowi meriti w tym zakresie do ponownego rozpoznania, zasługiwał na uwzględnienie. Jak słusznie zauważył autor skargi kasacyjnej, kwestionowane rozstrzygnięcie zapadło z rażącą obrazą przepisu art. 42 § 2 k.k. Przewiduje on obligatoryjne orzekanie środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych, bądź pojazdów mechanicznych określonego rodzaju m.in. właśnie wobec nietrzeźwych sprawców przestępstw przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji. Wprawdzie jest oczywiste, że rower, którym poruszał się oskarżony J. W. jest pojazdem niemechanicznym, ale wobec skazania tego oskarżonego za przestępstwo wyczerpujące znamiona określone także w art. 178a § 2 k.k., nie może być żadnych wątpliwości, iż również w stosunku do niego istniał prawny obowiązek orzeczenia środka karnego określonego w art. 42 § 2 k.k. Kierując rowerem po drodze publicznej w stanie nietrzeźwości był on osobą uczestniczącą w ruchu i popełnił przestępstwo przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji. W tej sytuacji, brak zastosowania się do w/w wymagania przewidzianego w prawie materialnym, stanowił rażące naruszenie przepisu art. 42 § 2 k.k. W konsekwencji powyższego uchybienia doszło do wydania orzeczenia, które nie zawierało jednego z istotnych, a w tym wypadku także obligatoryjnych, elementów oddziaływania karnego. Dla skorygowania tego uchybienia wystarczające jest uchylenie zaskarżonego wyroku jedynie w części dotyczącej rozstrzygnięcia o karze, gdyż to ta część orzeczenia dotknięta jest rażącą obrazą prawa.