Wyrok SN z dnia 18 stycznia 2006 r. sygn. II BP 1/05

Nie można uznać, że prawomocne orzeczenie sądu jest niezgodne z prawem w rozumieniu art. 424⁴ k.p.c, jeżeli przepisy wskazane w skardze o stwierdzenie jego niezgodności z prawem mogą być różnie interpretowane w oparciu o przekonujące argumenty.

Przewodniczący SSN Krystyna Bednarczyk (sprawozdawca)

Sędziowie: SN Zbigniew Hajn, SA Zbigniew Korzeniowski

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 18 stycznia 2006 r. sprawy z powództwa Elżbiety S. przeciwko Szpitalowi Wojewódzkiemu-Samodzielnemu Publicznemu Zakładowi Opieki Zdrowotnej [...] w Z.G. o zapłatę, na skutek skargi strony pozwanej o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Zielonej Górze z dnia 28 listopada 2004 r. [...]

oddalił skargę.

Uzasadnienie

Pozwany Szpital Wojewódzki Samodzielny - Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej [...] w Z.G. wniósł skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Zielonej Górze z dnia 30 listopada 2004 r. [...]. Wyrokiem tym Sąd Okręgowy, zmieniając wyrok Sądu Rejonowego w Zielonej Górze z dnia 29 kwietnia 2004 r. [...], oddalający powództwo Elżbiety S., zasądził od pozwanego na jej rzecz kwotę 8.361 zł. Roszczenie powódki, jako pracownicy zatrudnionej u pozwanego od dnia 1 maja 2000 r. dotyczyło dodatku za wysługę lat i było oparte na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 8 czerwca 1999 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników publicznych zakładów opieki zdrowotnej (Dz.U. Nr 52, poz. 543 ze zm.). Zdaniem Sądu Rejonowego przepisy tego rozporządzenia (w tym przepis § 8 ust. 2 przewidujący dodatek za wysługę lat z uwzględnieniem okresów zatrudnienia u innych pracodawców) nie miały zastosowania, gdyż pozwany nie był jednostką budżetową. Postawą prawną do ustalenia takiego dodatku były przepisy obowiązującego u pozwanego regulaminu wynagradzania (§ 10 ust. 3 i 4), które pozwalały na uwzględnienie okresów pracy u innych podmiotów, pod warunkiem, że w dacie wejścia w życie regulaminu pracownik był zatrudniony u pozwanego. Powódka tego warunku nie spełniała.