Wyrok SN z dnia 14 grudnia 2006 r., sygn. I UK 144/06

Okresy ubezpieczenia społecznego rolników, za które opłacono przewi­dziane składki, podlegają uwzględnieniu także przy ustalaniu spełnienia warun­ków prawa do renty rodzinnej (art. 65 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, jednolity tekst: Dz.U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze zm.).

Przewodniczący SSN Małgorzata Wrębiakowska-Marzec,

Sędziowie SN: Zbigniew Myszka, Herbert Szurgacz (sprawozdawca).

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 14 grudnia 2006 r. sprawy z odwołania Marka Ł. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych-Oddziałowi w C. o rentę, na skutek skargi kasacyjnej organu rentowego od wy­roku Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 25 listopada 2005 r. [...]

oddalił skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 8 kwietnia 2004 r. Sąd Okręgowy-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Częstochowie zmienił zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych-Oddziału w C. z dnia 5 stycznia 2004 r., odmawiającą wnioskodawcy Markowi Ł. przyznania prawa do renty rodzinnej w ten sposób, że przyznał wniosko­dawcy prawo do renty. Sąd pierwszej instancji, opierając się na treści przepisów art. 65, 67 i 68 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U Nr 162, poz. 1118 ze zm., obecnie jednolity tekst: Dz.U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze zm.) przyjął, że odwołujący się Marek Ł. jest osobą uprawnioną do renty rodzinnej po zmarłym Witoldzie Ł. Uprawnienie do renty z tytułu niezdolności do pracy reguluje art. 57 powołanej ustawy. W myśl jej art. 65 ust. 2 przy ocenie prawa do renty przyjmuje się, że osoba zmarła była całkowicie niezdolna do pracy. W sprawie bezsporne jest, iż Witold Ł. w okresie od dnia 13 października 1993 r. do dnia 13 października 2003 r. legitymował się wymaganym 5 letnim okresem składkowym i nieskładkowym, jak również to, że niezdolność do pracy powstała później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania okresów, o których mowa w art. 57 ust. 1 pkt 3 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Równocześnie jednak ust. 2 art. 57 przewiduje, iż przepisu ust. 1 pkt 3 nie stosuje się do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety i 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 przy ustalaniu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy uwzględnia się także okresy ubezpieczenia społecznego rolników, za które opłacono przewidziane w odrębnych przepisach składki, jeżeli okresy składkowe i nieskładkowe, ustalone na zasadach określonych w art. 5 - 7 są krótsze od okresu wymagane­go do przyznania renty w zakresie niezbędnym do uzupełnienia tego okresu. Sąd pierwszej instancji podkreślił, że art. 57 ustawy o emeryturach i rentach z FUS doty­czy ustalenia prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet lub 25 lat dla mężczyzn wymie­niony w art. 57 ust. 2 jest okresem koniecznym do pominięcia wymogu określonego w art. 57 ust. 1 pkt 3. Jest także jednym z okresów wymaganych do przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w określonej w nim sytuacji. Dlatego też, według oceny tego Sądu, przy braku wyraźnego unormowania i wyłączenia w tym zakresie także tu ma zastosowanie art. 10 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych i nie można ograniczać jego stosowania tylko do okresów, o których mowa w jej art. 57 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 58.