Wyrok SN z dnia 5 kwietnia 2011 r., sygn. III UK 116/10

W postępowaniu sądowym toczącym się na skutek odwołania od decyzji organu rentowego w przedmiocie ponownego ustalenia prawa do świadczenia rentowego nie mogą być badane te kwestie, o których rozstrzygnął wcześniej sąd prawomocnym wyrokiem w sprawie między tymi samymi stronami w związku z odwołaniem ubezpieczonego od decyzji odmawiającej prawa do tego świadczenia.

Przewodniczący SSN Jerzy Kwaśniewski, Sędziowie SN: Jolanta Strusińska-Żukowska (sprawozdawca), Andrzej Wróbel.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 5 kwietnia 2011 r. sprawy z odwołania Mateusza G. reprezentowanego przez przedstawiciela ustawowego Cecylię G. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych-Oddziałowi w L. o prawo do renty rodzinnej, na skutek skargi kasacyjnej ubezpieczonego od wyroku Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 25 lutego 2010 r. [...]

oddalił skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Sąd Apelacyjny-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Lublinie wyrokiem z dnia 25 lutego 2010 r. oddalił apelację wnioskodawczyni od wyroku Sądu Okręgowe-go-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Lublinie z dnia 10 listopada 2009 r., którym oddalono odwołanie Cecylii G. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych-Oddziału w L. z dnia 3 lipca 2009 r. odmawiającej prawa do renty rodzinnej dla jej syna Mateusza G. po zmarłym w dniu 28 grudnia 2006 r. ojcu Kazimierzu G.

Sąd odwoławczy zaakceptował ustalenia faktyczne Sądu pierwszej instancji, zgodnie z którymi Kazimierz G. w chwili śmierci miał ukończone 50 lat i legitymował się okresem składkowym i nieskładkowym łącznie w rozmiarze 21 lat, 2 miesięcy i 21 dni, w tym w ostatnim dziesięcioleciu przed śmiercią- okresem składkowym wynoszącym 2 lata, 4 miesiące i 20 dni. Decyzją z dnia 18 października 2007 r. organ rentowy odmówił prawa do renty rodzinnej Mateuszowi G. Matka ubezpieczonego Cecylia G. (jako przedstawicielka ustawowa małoletniego) złożyła odwołanie od tej decyzji, które ostatecznie zostało oddalone prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Lublinie z 21 stycznia 2009 r. [...] z tej przyczyny, że bez zaliczenia okresu pracy w gospodarstwie rolnym rodziców od 14 stycznia 1972 r. do 14 października 1976 r. Kazimierz G. nie legitymował się 25 - letnim okresem składkowym i nieskład-kowym, wymaganym przez art. 57 ust. 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.; dalej jako „ustawa emerytalna") dla nabycia prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy przez osobę całkowicie niezdolną do pracy, która, tak jak zmarły ojciec ubezpieczonego, nie spełnia warunków wynikających z art. 57 ust. 1 ustawy. Sąd odwoławczy wyraził pogląd, że stosownie do treści art. 10 ust. 2 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy emerytalnej, przy ustalaniu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy uwzględnia się wyłącznie okresy ubezpieczenia rolników, za które opłacono składki przewidziane w odrębnych przepisach. Pozostałe okresy wymienione w art. 10 ust. 1 ustawy (w tym okres pracy w gospodarstwie rolnym rodziców) zalicza się jako uzupełniające wyłącznie przy ustalaniu prawa do emerytury.