Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok SN z dnia 7 listopada 2005 r. sygn. V KK 108/05

1. Bez względu bowiem na opcję, co do rozumienia pojęcia szkody majątkowej na gruncie art. 296 k.k., warunkiem odpowiedzialności karnej za przestępstwo nadużycia zaufania w obrocie gospodarczym jest powstanie w wyniku działania sprawcy rzeczywistej szkody w majątku mandanta (...).

2. „Spółdzielnia A” ma interes prawny w tym, by dokumenty sporządzone w jej imieniu, wprowadzone do obrotu prawnego, prawdziwie opisywały materię, której dotyczą, stąd też nie można podawać w wątpliwość legitymacji spółdzielni do zaskarżenia rozstrzygnięcia sądów co do zarzucanego oskarżonym przestępstwa poświadczenia nieprawdy.

Z uzasadnienia

1. „Nie sposób nie dostrzegać, że Sąd Okręgowy zupełnie zmarginalizował zarzuty naruszenia przepisów postępowania podniesione w skardze apelacyjnej pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego. Nieskuteczność w sferze postępowania kasacyjnego faktu zmarginalizowania przez Sąd Okręgowy we Wrocławiu zawartego w apelacji oskarżyciela posiłkowego zarzutu obrazy przepisów postępowania stanie się zrozumiała jeśli uwzględni się sposób jego sformułowania przez skarżącego.(...) (w art. 2 § 1 i 2 k.p.k) sformułowane są ogólne zasady prawa, które nie mogą stanowić samoistnej podstawy zarzutów odwoławczych i wymagają wskazania konkretnego przepisu, który zdaniem skarżącego, został naruszony a także wskazania na czym owo naruszenie polegało, (...). Na taki wymóg zarzutów odwoławczych, (...) wielokrotnie wskazywał Sąd Najwyższy (por. m.in. wyrok SN z 8 października 1998 r., III KKN 282/97, OSPriP 1999, Nr 2, poz. 5, wyrok SN z 29 marca 2001 r., II KKN 298/98, Lex 51382, postanowienie SN z 13 maja 2002 r., V KKN 90/01, Lex 53913). W ten sam sposób opisywano w piśmiennictwie karnoprocesowym (m.in. Z. Doda, A. Gaberle: Kontrola odwoławcza w procesie karnym, tom II, str. 101)(...). Tym samym mankamentów pisemnego uzasadnienia wyroku Sądu Okręgowego we Wrocławiu niewątpliwie istniejących, nie da się zakwalifikować jako rażącej obrazy przepisów prawa, mogącej mieć istotny wpływ na treść orzeczenia, a tylko taka obraza może stanowić podstawę kasacji (art. 523 § 1 k.p.k.).”

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00