Wyrok SN z dnia 6 stycznia 2005 r. sygn. V KK 292/04

Na gruncie spraw o odszkodowanie, prowadzonych w oparciu o art. 8 ust. 1 oraz ust. 2a i 2b ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz. U. Nr 34, poz. 149 ze zm.), powoływanie się wnioskodawcy na represje ze strony władz radzieckich za przypisane mu czyny popełnione po dniu 5 lutym 1946 r. na dotychczasowym terytorium Polski, które po tej dacie znalazło się w obszarze ówczesnego ZSRR, nie eliminuje możliwości zasądzenia odszkodowania (zadośćuczynienia) osobom wskazanym w art. 8 ust. 1 i ust. 2a tej ustawy, pod warunkiem jednak, że zostanie wykazane stosownymi dowodami, iż represje te wiązały się także z prowadzoną wcześniej działalnością na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego.

Przewodniczący: sędzia SN T. Grzegorczyk (sprawozdawca).

Sędziowie SN: A. Tomczyk, J. Żywolewska-Ławniczak.

Prokurator Prokuratury Krajowej: K. Parchimowicz.

Sąd Najwyższy w sprawie Łucji P. i Józefa K., w przedmiocie odszkodowania z ustawy z 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych /.../ (Dz. U. Nr 34, poz. 149 ze zm. ), po rozpoznaniu w Izbie Karnej na rozprawie w dniu 6 stycznia 2005 r., kasacji, wniesionej przez Rzecznika Praw Obywatelskich na korzyść wnioskodawców od wyroku Sądu Okręgowego w J. z dnia 6 stycznia 2003 r.,