Wyrok SN z dnia 15 lutego 2005 r. sygn. III KK 165/04

1. Warunkiem przypisania sprawstwa kierowniczego jest współczesne, do wykonywania przez bezpośredniego sprawcę znamion czynu, pełnienie takiej roli. Skoro bowiem chodzi o kierowanie „wykonaniem”, to następuje ono na etapie, na którym znamiona czynu są urzeczywistniane. Dopełniające słowo „wykonaniem”, zawarte w art. 18 § 1 k.k., określa zatem etap, na którym funkcja kierowania jest realizowana. Ten „kieruje wykonaniem”, kto czyni to także w fazie wypełniania znamion czynu.

2. Rodzaj zamiaru wymagany przy popełnieniu przestępstwa kierunkowego, określonego w art. 282 k.k. (zamiar bezpośredni) nie przesądza konieczności działania z takim zamiarem sprawcy kierowniczego w zakresie znamion dopełniających z art. 18 § 1 k.k.; może on w tym zakresie działać z zamiarem ewentualnym (wynikowym).