Wyrok SN z dnia 4 marca 2004 r. sygn. III KRS 2/03

Stosownie do przepisów rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 8 sierpnia 1997 r. w sprawie orzekania o niezdolności do pracy do celów rentowych (Dz.U. Nr 99, poz. 612) od orzeczenia lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o trwałej niezdolności do pełnienia obowiązków sędziego z powodu choroby nie przysługuje odwołanie do sądu pracy i ubezpieczeń społecznych. Krajowa Rada Sądownictwa, podejmująca uchwałę o przeniesieniu sędziego w stan spoczynku, nie jest organem rentowym w rozumieniu art. 476 § 2 k.p.c.

Przewodniczący SSN Jerzy Kwaśniewski

Sędziowie SN: Maria Tyszel (sprawozdawca), Andrzej Wróbel

Sąd Najwyższy, w sprawie z odwołania Marii K. od uchwały Krajowej Rady Sądownictwa [...] z dnia 11 czerwca 2002 r. w sprawie przeniesienia sędziego w stan spoczynku, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 4 marca 2004 r,

oddalił odwołanie.

Uzasadnienie

Krajowa Rada Sądownictwa (jednogłośnie) uchwałą z dnia 11 czerwca 2002 r. [...] postanowiła przenieść w stan spoczynku sędziego Sądu Okręgowego w S. Marię Jolantę K., stosownie do art. 73 § 1 w związku z art. 70 § 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. Nr 98, poz. 1070 ze zm.-zwanej dalej u.s.p.) wobec orzeczenia lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 13 maja 2002 r, że jest ona trwale niezdolna do pełnienia obowiązków sędziego z powodu choroby.