Uchwała SN z dnia 21 października 2003 r. sygn. I KZP 29/03

W sprawie o przestępstwo z art. 241 § 1 k.k. osoba, której dotyczą ujawnione okoliczności, jest pokrzywdzoną w rozumieniu art. 49 § 1 k.p.k., tylko wtedy, gdy czyn ten jednocześnie wyczerpuje znamiona określone w innym przepisie karnym, którym to przestępstwem lub przestępstwem współukaranym jej dobro prawne zostało bezpośrednio naruszone lub zagrożone.

Przewodniczący: sędzia SN D. Rysińska.

Sędziowie SN: P. Kalinowski (sprawozdawca), J. Szewczyk.

Zastępca Prokuratora Generalnego: R. Stefański.

Sąd Najwyższy w sprawie zażalenia Andrzeja M., po rozpoznaniu przekazanego, na podstawie art. 441 § 1 k.p.k. przez Sąd Rejonowy w L., postanowieniem z dnia 21 lipca 2003 r., zagadnienia prawnego wymagającego zasadniczej wykładni ustawy:

„Czy wymóg bezpośredniego naruszenia lub narażenia dobra prawnego, określony w art. 49 § 1 k.p.k. zezwala na przyznanie statusu pokrzywdzonego osobie, której dobro prawne nie stanowi indywidualnego przedmiotu ochrony konkretnego przepisu prawa karnego?"

uchwalił udzielić odpowiedzi jak wyżej.

UZASADNIENIE

Zagadnienie prawne przedstawione Sądowi Najwyższemu wyłoniło się na tle następującego stanu faktycznego.

Prokurator Okręgowy w R. postanowieniem z dnia 11 kwietnia 2003 r. umorzył dochodzenie:

„1. w sprawie publicznego rozpowszechniania w dniu 31 sierpnia 2002 r. w L. wiadomości z postępowań przygotowawczych prowadzonych przez Prokuraturę Okręgową w K. p-ko Krzysztofowi M. i innym, dot. utrudniania śledztwa Prokuratury Rejonowej w L. - zanim zostały one ujawnione w postępowaniu sądowym - przez dziennikarzy „Gazety Wyborczej - Gazety w L", „Dziennika Wschodniego" i „Kuriera L", tj. o przestępstwo z art. 241 § 1 k.k. - wobec znikomej społecznej szkodliwości czynu,

2. w sprawie opublikowania w miejscu i czasie, jak w pkt 1 przez dziennikarza „Gazety Wyborczej - Gazety w L", wbrew przepisom ustawy Prawo prasowe informacji dotyczących prywatnej sfery życia Andrzeja M., publikowanie jego dosłownych wypowiedzi bez zgody autora oraz publikacji pozwalających na jego identyfikację, tj. o przestępstwo z art. 49 ustawy z dnia 29 stycznia 1984 r. - Prawo prasowe (Dz. U. Nr 5, poz. 24 ze zm.) wobec braku znamion czynu zabronionego".