Postanowienie SN z dnia 7 stycznia 2003 r. sygn. I PK 227/02

Przesłanką uzasadniającą rozpoznanie kasacji nie jest oczywiste naruszenie prawa, lecz sytuacja, w której zaskarżone orzeczenie oczywiście narusza prawo (art. 393 § 2 k.p.c.). Niewystarczające jest więc wykazanie, że do ustalonych okoliczności faktycznych sprawy sąd zastosował przepis prawny błędnie interpretowany, ale należy w kasacji uzasadnić, że spowodowało to wydanie oczywiście nieprawidłowego orzeczenia.

Sędzia SN Józef Iwulski

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 7 stycznia 2003 r. sprawy z powództwa Wiesława K. przeciwko Przedsiębiorstwu Państwowej Komunikacji Samochodowej w K. o przywrócenie do pracy, na skutek kasacji powoda od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Lublinie z dnia 28 lutego 2002 r. [...]

odmówił przyjęcia kasacji do rozpoznania i zasądził od powoda na rzecz strony pozwanej koszty postępowania kasacyjnego w kwocie 100 zł (sto złotych).

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 28 lutego 2002 r. [...] Sąd Okręgowy-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Lublinie oddalił apelację powoda Wiesława K. od wyroku Sądu Rejonowego-Sądu Pracy w Lublinie z dnia 26 września 2001 r. [...], oddalającego powództwo w sprawie przeciwko Przedsiębiorstwu Państwowej Komunikacji Samochodowej w K. o przywrócenie do pracy.

Sąd Rejonowy ustalił, że powód został zatrudniony w dniu 1 lipca 1998 r. na postawie umowy o pracę na czas nie określony w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku kierowcy-konduktora. Od 1999 r. powód pełni funkcję przewodniczącego Rady Zakładowej Związku Zawodowego Kierowców Przedsiębiorstwa PKS w K. Od około 6 lat powód prowadzi działalność gospodarczą- handel obwoźny artykułami spożywczymi i usługi transportowe w zakresie przewozu osób i towarów. W dniu 22 września 1998 r. otrzymał zezwolenie Wojewody T. na wykonywanie „krajowego zarobkowania przewozu osób - przewozy regularne". Usługi te powód świadczy autobusem, którym jeździ zatrudniony przez niego pracownik, między innymi na trasie W. - Z. - S.W., którą obsługuje również Przedsiębiorstwo PKS w K. W związku z prowadzeniem przez powoda działalności konkurencyjnej, pracodawca pismem z dnia 8 kwietnia 1999 r. zwrócił się do Rady Zakładowej Związku Zawodowego Kierowców o wyrażenie zgody na wypowiedzenie powodowi warunków pracy i płacy. Związek zawodowy nie wyraził na to zgody. W dniu 10 marca 2000 r. dyrektor Przedsiębiorstwa wydał zarządzenie [...], dotyczące wprowadzenia umów o zakazie konkurencji w czasie trwania stosunku pracy. Zobowiązał kierowników wszystkich działów, aby doręczyli podległym pracownikom projekty umów i przekazali podpisane kopie umów do działu służb pracowniczych. Zarządzenie miało zostać zrealizowane w terminie od 1 do 30 kwietnia 2000 r. Kierownik działu przewozów w dniu 10 kwietnia 2000 r. doręczył powodowi druk umowy o zakazie konkurencji. W tym czasie projekty umów zostały doręczone wszystkim pracownikom Przedsiębiorstwa. Wszyscy pracownicy, za wyjątkiem powoda, wyrazili zgodę na zawarcie tych umów. Pismem z dnia 30 stycznia 2001 r. pracodawca zwrócił się do Rady Zakładowej Kierowców Związku Zawodowego Kierowców przy PKS w K. o wyrażenie zgody na wypowiedzenie powodowi umowy o pracę. Jako przyczyny wskazano prowadzenie działalności gospodarczej oraz odmowę podpisania umowy o zakazie konkurencji. Rada Zakładowa nie wyraziła takiej zgody. Pismem z dnia 19 lutego 2001 r. pozwany rozwiązał z powodem umowę o pracę z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia, który upłynął w dniu 31 maja 2001 r. Wskazaną przyczyną wypowiedzenia było prowadzenie przez powoda działalności konkurencyjnej wobec pracodawcy, polegającej na świadczeniu usług transportowych oraz odmowa podpisania umowy o zakazie konkurencji. Sąd Rejonowy odmówił wiary powodowi w zakresie twierdzeń, że został on pominięty przy propozycji zawarcia umów o zakazie konkurencji. Zarządzenie [...] było podane do ogólnej wiadomości pracowników (wywieszone wraz z projektem umowy o zakazie konkurencji na tablicy ogłoszeń), a projekty umów były przedstawione do podpisania wszystkim pracownikom (o czym powód wiedział). Treść zarządzenia nr 3/2000 i okoliczności jego wprowadzenia były omawiane na spotkaniach dyrekcji z przedstawicielami związków zawodowych, w których powód uczestniczył.