Wyrok SN z dnia 18 września 2003 r. sygn. I CK 66/02

Sąd rozpoznając sprawę po jej przekazaniu przez samorządowe kolegium odwoławcze, uprawniony jest samodzielnie ustalić wysokość opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego (art. 43c ust. 6 i 8 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości, jedn. tekst: Dz.U. z 1991 r. Nr 30, poz. 127 ze zm.).

Sędzia SN Gerard Bieniek (przewodniczący, sprawozdawca)

Sędzia SN Hubert Wrzeszcz

Sędzia SA Włodzimierz Gawrylczyk

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa spółki z o.o. "S.M." w W. przeciwko Miastu Stołecznemu W. o ustalenie, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Cywilnej w dniu 18 września 2003 r. kasacji strony powodowej od wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 29 czerwca 2001 r.

oddalił kasację.

Uzasadnienie

Na skutek sprzeciwu, wniesionego przez Gminę W.C. od orzeczenia Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W., Sąd Okręgowy w Warszawie rozpoznał na podstawie art. 43e ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości, jedn. tekst: Dz.U. z 1991 r. Nr 30, poz. 127 ze zm. - dalej: "u.g.g.") powództwo spółki „S.M." w W. - użytkownika wieczystego o ustalenie, że podwyższenie przez pozwaną Gminę opłaty za użytkowanie wieczyste jest uzasadnione w mniejszej wysokości.

W wyniku tego procesu, w którym pozwany utrzymywał, że aktualizacja opłaty rocznej jest usprawiedliwiona do kwoty 141 232,89 zł, zaś powód godził się z podwyższeniem opłaty jedynie do kwoty 11 582,40 zł, Sąd Okręgowy w Warszawie wyrokiem z dnia 23 czerwca 1999 r. ustalił, że dokonana przez Gminę W.C. aktualizacja opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości położonej w W. przy ul. Ś. nr 18, o powierzchni 2413 m, do której zobowiązany jest powód jako użytkownik wieczysty, jest uzasadniona do kwoty 83 031 zł poczynając od dnia 1 stycznia 1996 r. Jednocześnie Sąd Okręgowy oddalił dalej idące żądanie powoda zmierzające do ustalenia, że podwyższenie opłaty jest jeszcze w dalszej części nieuzasadnione.